اثر برنامه اي آموزشي جامعه محور پيشگيري از سوء مصرف مواد مخدر بر كاهش رفتارهاي پر خطر

در چند دهه اخیر روش های تحقیق سنتی متداول برای حل مشكلات اجتماعی مردم به دلیل مشاركت محدود جامعه دچار چالش شده اند طراحان دیدگاه نوین درجستجوی مشاركت جامعه به عنوان شریكی فعال درتمام فرایند پژوهش هستند و سودمندی هایی را برای اتخاذ این راهبرد برمی شمارند درپژوهشهای مشاركتی مبتنی بر جامعه نقش محققین غیردانشگاهی درروند تولید دانش ایجاد تغییر و كنترل فرایند پژوهش حائز اهمیت است بحرینی و همكاران 2006 از سال 1375 رویكرد پیشگیری از دل سایر مداخلات متولد گردید این رویكرد به دلیل بسترهای اجتماعی آن ده رویكردی اقتداری جامعه نگر و متخصص گرا داشت و رویكرد غالب محسوب می گردید این روش توانست اذهان مسئولین و كارشناسان را به سمت مقابله با مصرف مواد مخدر سوق دهد اما ذات رویكرد طوری طراحی می گردید كه جوامع اجتماعات را درفعالیت هادرنظر نمی گرفت و یا با انان انفعالی برخورد می كرد و سطوح مشاركت اجتماعی دركاهش تقاضای مواد مخدر را به سوی لایه هی عمیق اجتماعی دنبال نمی كرد