بررسي نقش سرمايه اجتماعي در تحقق اهداف طرح هاي توسعه شهري (محدوده مورد مطالعه شهر قزوين)

توسعه شهري هر منطقه متأثر از بالا رفتن سطح زندگي عمومي افراد آن جامعه خواهد بود . بنابراين براي تحقق اهداف طرحهاي توسعه شهري كه به دنبال بهبود بخشيدن به وضعيت اجتماعي ، اقتصادي و فرهنگي يك جامعه مي باشند ، بررسي و تجزيه و تحليل ميزان سرمايه هاي اجتماعي آن جامعه لازم و ضروري به نظر مي رسد. هدف مقاله حاضر بررسي نقش سرمايه اجتماعي در تحقق طرح هاي توسعه شهري مي باشد. در اين پژوهش، مفهوم سرمايه اجتماعي شامل دو بُعد شناختي و ساختاري و مفهوم توسعه شامل ابعاد اجتماعي، اقتصادي، زيست محيطي، نهادي و كالبدي مي باشد كه ارتباط بين مفاهيم و ابعاد نامبرده با يكديگر مورد بررسي قرار گرفته است. براي رسيدن به هدف تحقيق از روش تحقيق توصيفي- تحليلي از نوع پيمايشي و براي جمع آوري داده ها از ابزار پرسشنامه و براي تحليل داده هاي تحقيق از نرم افزار spss استفاده شده است. جامعه آماري شامل 240 نفراز شهروندان بالاي 15 سال ساكن در سه منطقه شهر قزوين مي باشند كه با روش نمونه گيري خوشه اي توأم با تصادفي سيستماتيك در سه منطقه شهر انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند. نتايج تحقيق نشان داد كه ميزان سرمايه اجتماعي و توسعه شهري در بين محلات مورد مطالعه متفاوت بوده است. در نهايت از طريق تحليل داده ها و آزمون هاي آماري، اين گونه استنباط شد كه بين سرمايه اجتماعي و توسعه در شهر قزوين رابطه مثبت و معناداري برقرار است. بنابراين سرمايه اجتماعي بالا وسيله اي براي افزايش توسعه شهري مي باشد. و برعكس سرمايه اجتماعي پايين مي تواند موجبات عدم توسعه را براي ابعاد ساختاري شهر اعم از اقتصاد، اجتماع، نهادها و محيط زيست فراهم آورد. دلالت هاي اين تحقيق مبني بر ارتباط بين سرمايه اجتماعي با توسعه شهري، لزوم توجه به مؤلفه هاي سرمايه اجتماعي و اتخاذ سياست هايي براي حفظ، تقويت و ارتقاي سرمايه اجتماعي در راستاي تضمين توسعه در فضاي جغرافيايي شهر را دو چندان مي نمايد.