تطابق معماري سنتي و معماري پايدار، شباهتها و تفاوتها

معماران پيشين با استفاده از شرايط اقليمي و امكانات بومي، سرمايه اي مانند معماري سنتي را پديد آورده اند. با بررسي دقيق و موشكافانه معماري بومي ايران به اصول و قواعدي خواهيم رسيد كه متأسفانه در معماري مدرن امروزي مورد توجه قرار نمي گيرند و همين موضوع به تدريج باعث از بين رفتن هويت، اصالت و فرهنگ معماري در شهرهاي كشور شده است. از سوي ديگر در عصر حاضر، جامعه ي جهاني بنا به دلايل مختلفي از جمله كمبود منابع انرژي، بحران آلودگي هوا، افزايش روز افزون جمعيت و ايجاد توازن زيست محيطي، در حال حركت به سوي توسعه ي پايدار مي باشد. يكي از مهمترين عوامل جهت رسيدن به توسعه پايدار، بهره گيري از ساخت و ساز و معماري پايدار است. اهميت اين موضوع زماني نمايان مي شود كه با اندكي تحقيق و بررسي متوجه مي شويم، اصول معماري سنتي ايران، هماهنگي، همخواني و مطابقت بسيار زيادي با اصول معماري پايدار دارد و ما به راحتي مي توانيم با شناسايي و تركيب اين اصول گامي مؤثر جهت رسيدن به توسعه پايدار برداريم. بدون شك مي توان گفت كه مهمترين هدف از نگارش اين مقاله نيز همين موضوع بود. بر اين اساس براي رسيدن به اين هدف در اين مقاله، ابتدا به معرفي معماري سنتي و بومي ايران پرداخته و با اصول معماري سنتي در اقليم هاي مختلف ايران آشنا خواهيم شد. پس از آن به بررسي معماري پايدار خواهيم پرداخت و قوانين آن را شناسايي خواهيم كرد و در نهايت با تركيب و تطبيق قواعد معماري سنتي و معماري پايدار به اصولي خواهيم رسيد كه از معماري سنتي الهام گرفته و قابل استفاده در معماري معاصر مي باشند و با بهره گيري از اين اصول كه به طور جداگانه و براي هر اقليم پيشنهاد شده است، مي توانيم به ساخت و ساز پايدار در هر منطقه دست يابيم.