نقش گياهان در ظروف دوران باستان

بررسي نقش باغ و درختان در فلزكاري دوره باستان موضوع اين تحقيق مي باشد، به سبب آنكه ظروف فلزي محدود بوده طبيعي است كه طرح باغ ها را در آنها نمي توان جستجو كرد و طبيعي است كه نقش درختان و گلها بازتاباننده باغ خواهد بود. اهميت اين موضوع در اين است كه از دوران باستان نقشه ها و اسناد كافي باقي نمانده است و از طريق ظروف فلزي مي توان به برخي از جنبه هاي باغ ايراني آگاه شد . هدف اين تحقيق بررسي گياهان مورد توجه در باغ هاي دوران باستان مي باشد كه در ظروف منعكس گرديده است. پرسش اين تحقيق اين است كه از چه گياهاني در باغ ها استفاده مي شده و آيا فضاي باغ هاي ايراني در ظروف فلزي منعكس شده است؟ روش تحقيق در اين بررسي روش توصيفي تحليلي مي باشد و گرآورده داده ها به شكل اسنادي مي باشد و جامعه آماري ظروف فلزي دوران باستان است كه تعدادي از آنها به صورت گزينشي انتخاب شده است. نتايج تحيقق نشان مي دهد كه در موارد متعدد از درخت تاك استفاده شده و فضا سازي بوسيله آن صورت گرفته است. نقوش بكار رفته براي تزيين ظروف فلزي انواع نقوش گياهي، انساني، حيواني و پرندگان است . نقوش گياهي بكار رفته در ظروف فلزي دوران ماد اغلب نقش گل نيلوفر و غنچه هاي گل نيلوفر ، گلبرگ هاي برجسته و باز و روزت هايي كه به صورت نواري يا زنجيره اي اطراف لبه ي ظروف كار مي شده است و گلهاي نيلوفر آبي، گل روزت، درخت انار، گل زنبق، گل هشت پر، و خوشه انگور و گل شانزده پر در فلز كاري هاي دوران هخامنشي ديده مي شود. در ظروف فلزي دوران اشكاني كمتر از نقوش گياهي استفاده شده است و هنر روران اشكاني بيشتر ساخت سكه و تزئينات لباس ها بوده است. و در ظروف فلزي دوران ساساني كه جامعه اماري بيشتري را از آن داريم نقش درخت تاك و ميخك بيشتر وجود دارد.