بررسي وجوه توسعه پايدار اجتماعي در معماري مجتمع توريستي تفريحي با رويكرد پديدارشناسي

با توسعه جوامع انساني و تغيير شيوه زندگي ، توجه معماران ، طراحان و برنامه ريزان به كيفيت فضاها و محيط هاي ساخته شده افزايش يافته و نقش طراحي به عنوان ابزاري براي شكل دادن به محيط زندگي و پاسخ گويي به توقعات و نياز هاي انسان اهميت بيشتري يافته است. پژوهش هاي انجام شده نشان مي دهد كه محيط علاوه بر عناصر كالبدي شامل پيام ها ، معاني و رمزهايي است كه مردم بر اساس نقش ها ، توقعات ، انگيزه ها و ديگر عوامل آن را رمز گشايي و درك مي كنند .حس مكان عامل مهم در هماهنگي فرد و محيط ، باعث بهره برداري بهتر از محيط ، رضايت استفاده كنندگان و در نهايت احساس تعلق آن ها با محيط و تداوم حضور در آن مي شود. در اين مقاله به بررسي نظريه كريستين نوربرگ شولتز در رابطه با مفهوم مكان و عوامل تاثير گذار در حس مكان و توسعه پايدار اجتماعي پرداخته شده است. هدف اين مقاله بررسي وجوه توسعه پايدار اجتماعي در كالبد مجتمع توريستي تفريحي، تأمين رضايت مردم در سطح حداقل نيازهاي اساسي با برآورد نيازهاي مردم است كه مي تواند حس مكان را به محيط القا كند. روش تحقيق در اين پژوهش توصيفي تحليلي مي باشد. نتايج اين مقاله حاكي از آن است كه طبق نظريه شولتز ، فعاليت هاي گوناگون، مكان هايي با خصلت هاي )كاراكترهاي) گوناگون را طلب ميكند. فضاهايي با تجربيات متفاوت از نور و صدا ، آب و حركت مي تواند بيان كننده خصلت ها و كاراكترهاي فضا باشد و همچنين ارتباط مستقيم بين احساس گم شدگي و امنيت انسان و نظام هاي جهت يابي وجود دارد كه با استفاده از چشم اندازهاي طبيعي مي توان ارتباط و دوستي انسان با محيط طبيعي را افزايش داد و به راهكارهاي عملي براي تقويت پايداري اجتماعي برسيم.