طراحي مسير گردشگري ساحلي با تاكيد بر ارتقا كيفيت محيطي نمونه موردي : خط ساحلي رودخانه كارون شهر اهواز

در اكثر شهرها به دلايل مختلف اقدام به ديواره چيني و بتن ريزي بستر رودخانه ها مينمايند و نام مسيل را بر روي آنها ميگذارند. در مراحل بعد به دليل بي توجهي و عدم مديريت صحيح، اينگونه فضاها به زباله داني شهر تبديل شده و به عنوان فضايي متروك مشكلات فراواني از جمله معضلات زيست محيطي، نزول كيفيت سيما و مناظر شهري، مشكلات اجتماعي و اقتصادي و غيره را براي شهر به ارمغان ميآورد. در اين پژوهش رودخانه كارون هم از درون بافت هاي مختلف شهر عبور ميكند داراي رژيم دايمي است. كه متأسفانه در شهر اهواز آن طور كه شايسته است به اين عامل توجه نشده و كناره رودخانه با پتانسيل هاي بسيار بالا براي زيباسازي و بهبود سيما و منظر شهري بي استفاده مانده و حاشيه ايي با مناظري زشت از خود به نمايش گذاشته است.ايده ي اصلي اين طرح بر تقويت ديد از سمت ساحل به دريا و طراحي مسير پياده گردشگري استوار است. در انتهاي پژوهش پيشنهاداتي براي مناسب سازي لبه رودخانه ي كارون در شهر اهواز ارائه شده است كه مي تواند كيفيت محيطي را در بلوار ساحلي افزايش دهد.