ارزيابي و اولويت‌بندي پايداري اقتصادي درمناطق روستايي بخش مركزي شهرستان تاكستان

در فرآيند توسعه پايدار ملي، نقش پايداري اقتصادي در تحقق اهداف توسعه پايدار روستايي بسيار با اهميت است. ناپايداري اقتصادي در جوامع بشري بخصوص مناطق روستايي در بروز عواملي چون: عدم تعادلهاي اقتصادي، نابرابري، فقر، بيكاري، بزهكاري جوانان روستايي و تبعات آن براي كل جامعه از قبيل سرقت، زورگيري، درگيري، قاچاق و بسياري مشكلات ديگر تأثير فراواني بر اين پهنه حساس و حياتي داشته است. از اين رو توجه به مناطق روستايي در كاهش و رفع اين مشكلات بسيار مهم ميباشد. يكي از راههاي مقابله با اين مشكلات شناسايي و درك شرايط اقتصادي حاكم بر روستاها ميباشد. در تحقيق حاضر با توجه به نظر كارشناسان اقتصاد روستايي، ابتدا به شناسايي معيارهاي پايداري اقتصادي در مناطق روستايي پرداخته و سپس اين معيارها در روستاهاي بخش مركزي شهرستان تاكستان با جمعيت بيش از 1000 نفر مورد ارزيابي و اولويت بندي قرار گرفتند. هدف از انجام اين پژوهش، اولويت بندي روستاهاي مورد مطالعه به منظور برنامه ريزي و تخصيص منابع و زيرساختهاي پايداري اقتصادي در اين مناطق ميباشد. در اين پژوهش، سه معيار عدالت اقتصادي، ثبات اقتصادي و رفاه اقتصادي با 12 زير معيار به منظور ارزيابي و اولويتبندي پايداري اقتصادي مورد بررسي قرار گرفت. از نظر كارشناسان معيار عدالت اقتصادي به عنوان مهمترين و با اهميت ترين معيار به منظور ارزيابي پايداري اقتصادي در مناطق روستايي در اولويت اول قرار دارد. پس از آن معيار ثبات اقتصادي در رتبه دوم و معيار رفاه اقتصادي از نظر ميزان اهميت در مناطق روستايي قرار گرفتند. علاوه بر اين نتايج حاصل نشان داد كه روستاهاي پر جمعيت در اين ارزيابي به نسبت روستاهاي كم جمعيتتر، داراي اهميت بيشتري مي باشند.