برآورد ميزان همبستگي بين پارامترهاي لرزه خيزي در پهنه زاگرس

هدف از انجام این پژوهش، فهم بهتر سیستم رخداد زلزله ها و رفتار لرزه خیزی پهنه زاگرس با استفاده از پارامتر های لرزه خیزی (بعد فركتال توزیع رومركز زلزله ها D و مقدار b) است. بر اساس روش فركتال ، یكنواختی و یا خوشه بندی مكانی و زمانی توزیع رومركز زلزله ها بصورت كمی بیان می شود . مقادیر بزرگ بعد فركتال (در محدوده ۵، ۱/۵ تا ۱/۷۰) همراه با مقادیر بزرگ مقدار b ( در محدود ه ۰/۹۳ تا ۱/۲۹) بدست آمده در بازه زمانی ۱۹۹۶ تا ۲۰۱۳، رخداد تصادفی زلزله های عمدتاً كوچك را پیشنهاد میكند كه حاكی از ساختار تنشی كوچك در پهنه زاگرس است. همبستگی مثبت و نسبتاً قابل توجه (*/۰) بین بعد فركتال و مقدار b در پهنه زاگرس، كاهش احتمال رخداد زلزله های بزرگ در پاسخ به شرایط نامتجانس شبكه گسلهای فعال را پیشنهاد می كند. همچنین احتمال فزاینده ای برای آزاد سازی تنش بواسطه صفحات گسلی كوچك را فراهم می نماید .