تدوين چارچوب براي برنامه ريزي شهري مبتني بر نگرش ساختاري (با تاكيد بر مولفه سرزندگي)

به طور حتم هر شهري داراي خصوصيات ويژه و منحصر به فردي مي باشد كه بنا به آن شكل گرفته و گسترش يافته است ؛ موفقيت هر شهر به عنوان يك زيستگاه انساني در گرو برنامه ريزي هدفمند و كارآمد خواهد بود كه شناخت شهر و ساختار اصلي آن اولين گام به سوي برنامه ريزي هدفمند و مثمر ثمر مي باشد؛ در واقع شناخت هر شهر ما را با نقاط ضعف و قوت و فرصت و تهديدهاي آن آشنا مي سازد. كه اين امر خود موجب ارتقاي كيفيت زندگي در شهر خواهد شد. در واقع مسئله اي كه در اين پژوهش به آن پرداخته شده است اين مي باشد كه الگوهاي برنامه ريزي كه در حال حاظر براي شهرها استفاده مي شوند براساس ساختار شكلگيري هر شهر نبوده است و طبيعتاً برآورده نشدن نياز ذاتي شهروندان كه همان وجود سرزندگي و نشاط در شهرها است، امري بديهي خواهد بود چرا كه افزايش كيفيت زندگي در شهرها در گرو برنامه ريزي ويژه اي مبتني بر ساختار شكلگيري هر شهر مي باشد. در اين مقاله هدف رسيدن به يك الگويي است كه نحوه تلفيق برنامه ريزي شهري بويژه برنامه ريزي ساختاري را با مولفه سرزندگي در شهرهاي امروزي را مشخص نمايد روش تحقيق توصيفي تحليلي است كه بر اساس اطلاعات گردآوري شده از نظرات انديشمندان، محتواي آن ها جهت حصول اهداف پژوهش مورد تحليل و ارزيابي قرار مي گيرد. تدوين الگوي برنامه ريزي در اين چارچوب در شهرمطالعه موردي تحقيق (تنكابن) از طريق همپوشاني ساختار مصنوع و طبيعي در يك چارچوب سلسله مراتبي متكي بر كانون ها و محورها و بر اساس تلفيق آن با شاخص هاي سرزندگي دنبال شد تا از اين طريق ارزش هاي اجتماعي همچون سرزندگي در كل پهنه شهر توزيع شود.