بررسي چگونگي تاثير عوامل معماري بر پايداري اجتماعي

اهداف توسعه پايدار را معمولا درسه حوزه اقتصادي اجتماعي و زيست محيطي دسته بندي و تعريف ميكنند حوزه اجتماعي شاخص-هايي را مورد توجه قرار مي‌دهد كه در ارتباط مستقيم با انسان است و به عنوان تسهيل گر يا بازدارنده فرايند ارتقاي كيفيت زندگي در جوامع عمل مي كند توسعه پايدار اجتماعي تغيير، رشديا تكامل سيستم هاي اجتماعي در جهت افزايش كيفيت زندگي همه اعضاي جامعه با در نظر گرفتن استعدادها و ظرفيت جامعه ميباشد توسعه اجتماعي اساسا به معناي تقويت سرزندگي جامعه مدني و افزايش ارزش هاي اجتماعي و فرهنگي مي‌باشد بنابر اين تحقق يك ساخت اجتماعي سالم و پايدار به معني جستجوي موقعيت هايي است كه بتواند اجتماع انساني موقعيت شخصي و عمومي را ارتقاء بخشددر واقع چنين فضاهايي داراي رسالت براي افزايش سرمايه اجتماعي در بستر تعاملات اجتماعي هستند كه مي‌توانند شكل دهنده هويت فردي و اجتماعي نيز باشندبنابراين به وجود آوردن فضاي با حس مكاني بالا مي‌توانند به پايدار سازي فرهنگ و تعاملات اجتماعي كمك كنند از اين رو همخواني و ايجاد ارتباط معماري و استفاده كنندگان از محيط مي‌تواند از طريق ارتفاع كيفيت بر پايدارسازي اجتماعي موثر باشد .پژوهش حاضر با استفاده از روش¬هاي توصيفي و تحليلي اتجام گرفته و روش گردآوري بر پايه جمع¬آوري اسناد و مدارك در قالب اطلاعات منابع كتابخانه¬اي كتب، مجلات و مقالات بوده كه به بررسي مفهوم توسعه پايدار و پايداري اجتماعي و عوامل موثر بر آن از جمله معماري پرداخته است و در نهايت نشان دادن چار¬چوبي براي آگاهي طراحان نسبت به چگونگي تاثير معماري بر جامعه فراهم آورد بنابراين بر اساس اين تحقيق نتايج نشان مي¬دهد معماري به عنوان بستر اتفاق زندگي بشر، هميشه و در همه حال تابع اصول و ضوابط معين و شناخته شده¬اي است و پيوندي استوار و ناگسستني با ، پايداري الگوهاي رفتاري و ارزش¬هاي جامعه دارد.