تاثير معماري پايدار بر طراحي عملكردگرا در بيمارستان

وجود مشكلات زياد در طراحي فضاهاي درماني و ديدگاه عملكردي نسبت به اين فضا باعث شده كه فضاهاي درماني با وجود عملكرد حساس آن و تاكيد متخصان بر امر آسايش رواني و جسماني بيمار در فرآيند بهبود آن همچنان به عنوان يك معضل در ميان صاحب نظران اين امر مطرح شود . با وجود تحقيقات زيادي كه در اين عرصه صورت گرفته است همچنان در طراحي اين فضاها توجه صرف به عملكرد است و طراحي فضاها و استفاده صحيح از ديدگاهاي روانشناسي و زيبايي شناسي ناديده گرفته مي شود هدف اين مقاله پاسخگويي به اين سوال است كه آيا نگاه طراحي فرميك بيمارستانها با ديدگاه همسو با طبيعت و اصول انساني و اجتماع نگر مي تواند در فضاهاي درماني صورت گيرد؟ و اين ديدگاه در عرصه عملكرد فضاهاي درماني به چه صورتي با آن برخورد مي شود؟ تحقيق حاضر تحقيقي كاربردي است كه با استفاده از داده هاي كتابخانهاي و پرسشنامه به جمع آوري مطالب پرداخته و با استفاده از اناليز كمي و كيفي كه از نتايج مشاهدات ميداني ،ويدئو ها و پرسشنامه به دست مي ايد به تحليل و پاسخگويي به سوالات مي پردازد. در ادامه به اين نتيجه مي رسيم كه علاوه بر اينكه طراحي فرم بيمارستان آسيبي به عملكرد بيمارستان وارد نمي كند بلكه در جهت تكميل اين عملكردها و آسايش رواني بيماران مي تواند به نتيجه اي مثبتي دست يابد.