بازآفريني شهري رويكردي نوين در راستاي بهسازي و نوسازي بافت فرسوده شهر تربت جام

بافت های فرسوده اغلب در زمره مناطق محروم شهر از نظر اجتماعی، اقتصادی و كالبدی هستند و این امر عامل نارضایتی ساكنان، عدم پویایی و رونق حیات اقتصادی شهری در آنهاست.. توجه به بافتهای فرسوده و قدیمی و رفع ناپایداری آنها به موضوعی جدی و محوری تبدیل شده، به گونه ای كه سازمان های ذیربط را به تكاپوی ساماندهی و بازآفرینی بافت های مذكور سوق داده و لزوم مداخله در این بافت ها را در دوره های مختلف زمانی مطرح نموده است. در این راستا بازآفرینی شهری رویكردی جدید در مواجهه با بافتهای فرسوده شهری است. طرح های بازآفرینی شهری سعی در استفاده از پتانسیل های موجود در مناطق فرسوده دارند و بنابراین سعی دارند كه با بهره گیری از مشاركت گسترده عموم با صرف كمترین بودجه، حیات اجتماعی و رونق اقتصادی را به بافت بازگردانند.. روش تحقیق، توصیفی - تحلیلی و از نوع كاربردی است. روش جمع آوری داده ها مطالعات اسنادی و بررسی های میدانی با كمك ابزار پرسشنامه می باشد. جامعه آماری ۶۵۴۹ خانوار می باشد و حجم نمونه طبق فرمول كوكران ۳۸۰ تعیین گردید. نهایتا داده ها در محیط SPSS و به كمك آزمون همبستگی اسپیرمن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان می دهد كه بین میزان اعتماد افراد و میزان مشاركت آنها در روند بازآفرینی، با ضریب همبستگی jY፩ • و سطح معناداری ۰۰/ ۰ رابطه وجود