بازيابي نقش طبيعت در ارتقاء كيفيت سكونت در برج‌هاي مسكوني

سكونت بيانگر پيوندي پر معنا بين انسان و محيط پيرامونش است. اين ارتباط دو سويه و مهم با افزايش برج‌نشيني در عصر حاضر دچار اختلال شده است. وبا توجه به تاثيرپذيري سلامت رواني ساكنين از محيط مصنوع پيرامونشان، مي‌توان ادعا كرد پديده‌هاي سلامت ساكنان و كيفيت فضاهاي باز و بسته در ساختمان‌هاي مسكوني با يكديگر مرتبط هستند. هدف اين مقاله شناسايي و بررسي اين تاثيرات است. كه به كمك روش توصيفي تحليلي و تحقيقات كتابخانه‌اي به عمل آمده در زمينه برج‌هاي مسكوني و اينكه برخي معيارها به صورت مستقيم بر ارتقا كيفيت مسكوني تاثير مي‌گذارند، انجام شده است. و مطرح مي‌شود كه معيارهاي موثر در برج‌هاي مسكوني( ميزان فضاي سبز در مجموعه، ميزان آلودگي هوا و آلودگي صوتي و غيره)،چه تاثيري بر ارتقا كيفيت سكونت افراد خواهد داشت. همچنين چه راهكارهايي جهت رابطه هرچه بيشتر انسان و محيط طبيعي پيرامونش در برج‌‌هاي‌مسكوني وجود دارد؟ نتايج بدست آمده در اين پژوهش نشان مي‌دهد. هرچه فضاي باز سبزتري دراختيار ساكنان برج‌هاي مسكوني باشد (بام و تراس‌هاي سبز، باغ‌هاي موجود در سايت،نماهاي سبز موجود در برج‌ها و...) ارتقاء كيفيت سكونت براي استفاده‌كنندگان بهبود مي‌يابد اين امر موجب افزايش آرامش، سرزندگي، كاهش استرس مي‌شود و حتي در بهبود بيماري‌هاي قلبي عروقي و ساير بيماري‌هاي ناشي از زندگي شهرنشيني نقش بسزايي دارد كه نمي‌توان آن را ناديده گرفت. و جايگزيني براي فضاي سبز در ساختمان‌ها قائل شد.