اثر سطوح مختلف منيزيم در جيره پيش از زايش بر روي بروز هيپوكلسيمي، هيپومنيزيمي و تب شير در گاوهاي شيري هلشتاين

هدف از پژوهش حاضر بررسي اثر سطوح مختلف منيزيم در جيره پيش از زايش بر روي بروز هيپوكلسيمي، هيپومنيزيمي و تب شير در گاوهاي شيري پس از زايش بود. صد و بيست رأس گاو هلشتاين با دوره شيردهي، امتياز وضعيت بدني و توليد شير پيشين مشابه به‌طور تصادفي به 2 تيمار آزمايشي از 21- روز مانده به تاريخ زايش مورد انتظار تا زايش اختصاص يافتند. گروه اول جيره حاوي 0/3 درصد منيزيم (Mg0/3) و گروه دوم جيره حاوي 0/6 درصد منيزيم (Mg0/6) بر اساس ماده خشك طي دوره پابه ماه (close-up) دريافت كردند. نمونه گيري از خون در روز زايش و روزهاي 1، 2، 3، 7، 14 و 21 نسبت به زايش براي تعيين غلظت هاي سرمي كلسيم و منيزيم انجام شد. گاوهايي كه در 72 ساعت پس از زايش علايم بي حالي، عدم تعادل، علايم عصبي و درجاتي از گيجي با گوش هاي سرد را نشان دادند به‌عنوان تب شير در نظر گرفته شدند. غلظت كلسيم سرمي كوچكتر يا مساوي 8/5 ميلي گرم در دسي ليتر در روزهاي 0، 1 و 2 به‌عنوان هيپوكلسيمي و غلظت منيـزيم سرمي زير 1/7 ميلي‌گرم در دسـي ليتر در روزهاي 0، 1 و2 به‌عنوان هيپومنيزيمي در نظر گرفته شد. داده هاي متابوليت هاي سرمي در قالب طرح كاملاً تصادفي با استفاده از رويهMIXED ، با روز به عنوان اندازه هاي تكرار شده و بروز ناهنجاري هاي متابوليكي توسط رگرسيون لجستيك با رويه GENMOD نرم¬افزار SAS (2004) آناليز شدند. نتايج اين پژوهش نشان داد كه گاوها در تيمار Mg0/6 تمايل به افزايش غلظت كلسيم سرمي در مقايسه با Mg0/3 داشتند (0/1=P). غلظت منيزيم سرمي پس از زايش نيز در Mg0/6 در مقايسه با Mg0/3 افزايش يافت (0/0001=P). بروز هيپوكلسيمي در روز دوم شيردهي (p=0/06) و هيپومنيزيمي در روز اول و دوم شيردهي (1/0 P) در گاوهاي تغذيه شده با Mg0/6 در مقايسه با Mg0/3 تمايل به كاهش داشت. اما، بروز تب شير در بين تيمارها متفاوت نبود (1=P). در مجموع، نتايج اين پژوهش نشان داد كه افزايش دادن سطوح منيزيم در جيره پيش از زايش با بهبود وضعيت مواد معدني سرمي باعث كاهش بروز هيپوكلسيمي و هيپومنيزمي گرديد.