تأثير سطوح مختلف ترئونين بر عملكرد، فراسنجه‌هاي خوني و اثر آن بر سندرم آسيت از سن 22-42 روزگي جوجه‌هاي گوشتي

آزمايشي به منظور بررسي اثر سطوح مختلف اسيدآمينه ترئونين بر عملكرد، سيستم ايمني و سندرم آسيت، جوجه‌هاي گوشتي انجام گرفت. 272 قطعه جوجه گوشتي يك روزه از سويه راس 308 انتخاب و در يك طرح كاملاً تصادفي در قالب 4 تيمار و 4 تكرار و 17 قطعه جوجه در هر تكرار به صورت تصادفي تقسيم‌بندي شدند. تيمارهاي آزمايشي شامل: تيمار شماره1 حاوي 0/63 درصد اسيدآمينه ترئونين (پايين‌تر از سطح توصيه)، تيمار شماره 2 حاوي 0/68درصد (سطح توصيه) و تيمار شماره 3 و 4 به‌ترتيب حاوي 0/73 و 0/78 درصد (بالاتر از سطح توصيه) بودند. جيره‌ها در دوره پاياني (22-42 روزگي) در اختيار طيور قرار گرفتند. فاكتورهاي اندازه‌گيري شده شامل افزايش وزن روزانه، مصرف خوراك، ضريب تبديل غذايي، فراسنجه‌هاي خوني و درصد وزن قلب بر حسب وزن زنده بدن بود. نتايج نشان داد كه افزايش وزن روزانه و ضريب تبديل غذايي تحت تأثير سطوح ترئونين قرار گرفتند (05/0 P). در پايان دوره 42 روزگي تفاوت ميزان هماتوكريت و هموگلوبين بين تيمارها معني‌دار نبود اما تعداد گلبول‌هاي قرمز خون بسيار معني‌دار بود (0/001). سطوح بالاي اسيدآمينه ترئونين باعث افزايش درصد لنفوسيت، كاهش درصد هتروفيل و نسبت هتروفيل به لنفوسيت شد. با توجه به نتايج آزمايش سطوح پايين ترئونين باعث افزايش درصد وزن قلب نسبت به وزن زنده شد. در نهايت بر اساس نتايج تحقيق حاضر، به‌طور كلي مصرف اسيدآمينه ترئونين از طريق كاهش مصرف خوراك و همچنين بهبود افزايش وزن، ضريب تبديل و سيستم ايمني هومورال، باعث كاهش تلفات ناشي از آسيت در جوجه‌هاي گوشتي مي‌گردد.