بررسي تاثير مداخلات ارگونوميك بر ارتعاشات تمام بدن در رانندگان كاميون هاي سنگين معدني مس سرچشمه كرمان

ارتعاشات مكانيكي در كارخانجات، وسايل نقليه زميني، دريايي، هوايي و نيز در اطراف برخي از كاميون هاي صنعتي وجود دارد و كارگران و مردم عادي همواره در معرض شدت هايي از ارتعاش قرار مي گيرند كه سبب اختلال در آسايش، افزايش ريسك ابتلا به احتلالات اسكلتي عضلاني و بالاخره كاهش سلامت افراد در معرض مي گردد. اين مطالعه به هدف بررسي تاثير مداخلات ارگونوميك به منظور كاهش ارتعاشات انساني تمام بدن در رانندگان كاميون هاي سنگين مس سرچشمه صورت پذيرفت. به منظور ارزيابي ميزان تماس رانندگان كاميون هاي سنگين با ارتعاش تمام بدن در مجموع 25 دستگاه مورد مطالعه و بررسي قرار گرفتند. اندازه گيري ميزان ارتعاش وارده به بدن رانندگان، قبل و بعد از انجام مداخلات ارگونوميك با استفاده از دستگاه سنجش ارتعاش تمام بدن مدل 4447 ساخت شركت brüel & kjær انجام شد. به منظور ارزيابي ميزان مواجهه اپراتورها با ارتعاش تمام بدن از اندازه گيري بطور همزمان در سه محور (X,Y,Z) در مورد هر اپراتور صورت گرفت. همچنين مقادير حاصل از اندازه گيري ها با حدود مجاز شغلي توصيه شده توسط استاندارد هاي بين المللي مقايسه گرديد. بر اساس نتايج بدست آمده قبل از مداخله بيشترين مواجهه ارتعاش كل بدن در محور z مشاهده گرديد كه محور اصلي ورود ارتعاش به بدن راننده مي باشد. ميانگين مواجهه ارتعاش بدن قبل و بعد از مداخله به ترتيب 0.66 ، 0.56 متر بر مجذور ثانيه بدست آمد (P<0.001). همچنين حداكثر مواجهه ارتعاش بدن قبل بوع د از مداخله به ترتيب 0.88 ، 0.63 متر بر مجذور ثانيه محاسبه شد. از مقايسه نتايج بدست آمده با مقادير ارائه شده توسط استانداردهاي ISO مشخص گرديد كه شتاب هاي معادل بدست آمده در تمام خوردروهاي سنگين از حدود مجاز تماس شغلي بالاتر هستند. به منظور كاهش تماس مشاغلين اپراتورهاي كاميون هاي سنگين معدني با ارتعاشات نسبت به تعويض صندلي و اصلاح سيستم تعليق كاميونها در كنترل مواجهه ارتعاشات كل بدن و در نتيجه جلوگيري از صدمات ناشي از ارتعاش مؤثر مي باشد.