بهينه سازي الگوي انفجار جهت كاهش عقب زدگي و بوادر توليدي با استفاده از الگوريتم ژنتيك ، ( مطالعه موردي :معدن مس درآلو)

امروزه فرايند معدنكاري بدون انجام عمليات حفاري و انفجار به سختي امكان پذير است. از اثرات جانبي ناخواسته عمليات انفجار در معادن روباز مي توان به عقب زدگي و توليد قطعات بزرگ سنگ يا همان بولدر اشاره كرد. زيرا، عقب زدگي مي تواند باعث ناپايداري ديواره هاي معدن، خردايش ضعيف، افزايش باطله برداري و نهايتا رشد هزينه هاي توليد شود. به علاوه، توليد بولدرهاي زياد پس از انفجار، على رغم كاهش راندمان عمليات بارگيري نياز به انفجار ثانويه را براي خردايش مجدد توده سنگ ها افزايش ميدهد كه اين باعث افزايش هزينه هاي عملياتي و اتلاف وقت خواهد شد. بدين منظور، پايگاه داده اي متشكل از 30 انفجار انجام شده در معدن مس در آلو تهيه و ثبت گرديد. پس از جمع آوري داده ها، بوسيله روشهاي آماري و تحليل رگرسيوني موثرترين پارامترها در وقوع هر كدام از پديده هاي مذكور براي بهينه سازي الگوي انفجاري در معدن مورد مطالعه شناسايي شدند. سپس با استفاده از پارامترهاي موثر يك مدل غير خطي توسط آناليز رگرسيون غيرخطي چند متغيره ايجاد شد. در ادامه با استفاده از ابزار الگوريتم ژنتيك، مقدار مربوط به هر يك از متغيرها در مدل غير خطي ايجاد شده در يك بازه مشخص بهينه شدند. در نهايت جهت اعتبارسنجي، بر اساس مدل غيرخطي و مقادير بهينه بدست آمده، 4 الگوي انفجاري طراحي و اجرا شد. طبق نتايج بدست آمده مشخص شد كه با استفاده از مقادير بهينه شده پارامترهاي موثر و تشخيص و كنترل شرايط ناپيوستگيها در معدن تا حد زيادي مي توان دو پديده عقب زدگي و توليد بولدر را كاهش داد.