نقش فناوري هاي نوين در كيفيت بخشي و تعميق يادگيري علوم پايه با بهره گيري از تابلو هاي هوشمند و آزمايشگاه مجازي

پژوهش حاضر نقش فناوري هاي نوين در كيفيت بخشي و تعميق يادگيري علوم پايه را مورد بررسي قرار داده است. سعي نگارندگان مقاله بر آن است، نقش فناوري اطلاعات و ارتباطات (فاوا) در عصر نوين يادگيري، مزايا و كاركردهاي فناوري نوظهوري چون تابلوي هوشمند و آزمايشگاه مجازي در مدارس هوشمند را در ايجاد آموزشي جذاب و لذت بخش براي دانش آموزان و دبيران در رسيدن به اهداف آموزش و پرورش پيشرو و تربيت انسان براي عصر دانايي كه بيش از بيش ضروري و اجتناب ناپذير است را تبيين نمايد. توجه به محدوديت هاي زماني و مكاني در قرن بيست و يكم و سهم ICT دركيفيت بخشي و تعميق يادگيري فراگيران، مشاهده و آزمايش پديدها به صورت مجازي و انجام فعاليت هاي عملي دروس علوم پايه به كمك اين ابزارها، لذت بخش بودن يادگيري، توجه به هوشمند سازي مدارس و بكارگيري فناوري هاي نوظهور ضروري است. شايسته است كه با توجه به ظرفيت موجود براي رشد بيشتر دانش آموزان ايراني در عرصه هاي علمي، تجهيز مدارس و هوشمند سازي آنها و توانمند سازي مديران و معلمان، و استفاده از تابلو هوشمند و آزمايشگاه مجازي توسط مسئولان مبذول دارند. پژوهش حاضر به لحاظ هدف، پژوهش كاربردي است، زيرا استفاده سودمند از يافته هاي آن براي برنامه ريزي و تصميم گيري در آموزش اثر بخش مديران و معلمان بهتر است و پژوهشي در جهت بهبود نگرش ها و عملكردهاي دست اندركاران، مديران، معلّمان، دانش آموزان است. در اين پژوهش به لحاظ چگونگي گردآوري اطلاعات مورد نياز، روش پژوهش كتابخانه اي به كاربرده شده است. پشتوانه اطّلاعاتي پژوهش، حتي الامكان كليه منابع و مراجع مرتبط با اهداف و محتوا بوده، منابع موجود در دسترس اعّم از كتاب ها و مقالات در اين زمينه مورد بررسي قرار گرفته است. ابزارهاي گردآوري اطّلاعات نيز شامل، بانك هاي اطّلاعاتي، فيش برداري و شبكه هاي كامپيوتري و همچنين مصاحبه با چند تن از مديران، معلّمان و دانش آموزان مي باشد.