كليدواژه :
كشاورزي سنتي , الگوهاي زيستي , فناوري هاي نوين , آسيب شناسي
چكيده فارسي :
كشاورزان ايراني تا قبل از ورود فناوري هاي جديد و نهاده هاي شيميايي با اتكا بر ايجاد تنوع در استفاده از گياهان و حيوانات در مزرعه، استفاده از مواد آلي در تغذيه گياهي، كنترل زيستي آفات و بيماري ها و بالاخره كار گروهي و خانوادگي و ارائه محصولات خود در بازارهاي محلي كه امروزه مبناي اجتماعي كشاورزي زيستي نوين است، به توليد محصولات زيستي مي پرداخته اند. مشكل عدم امنيت غذايي، فقر، بيماري و گرسنگي در بسياري از كشورها (به ويژه كشورهاي در حال توسعه) باعث گسترش فعاليت هاي تحقيقاتي براي جلوگيري از اين تهديدها شده است. طبق گزارش هاي موجود، جمعيت جهان تا سال 2050 به حدود 9 ميليارد نفر خواهد رسيد. سازمان خوار و بار جهاني (FA0) تعداد افراد مبتلا به سوء تغذيه را در حال حاضر بالغ بر 842 ميليون نفر در سراسر دنيا تخمين زده است. كه از اين تعداد حدود 800 ميليون نفر در كشورهاي در حال توسعه زندگي مي كنند. از نظر اكولوژيكي، گسترش سطح زير كشت محصولات كشاورزي نيز در جوامع در حال توسعه ديگر ممكن نيست. به همين دليل استفاده از فناوري هاي جديد مانند توليد محصولات تراريخته اميدي نو در جهت رفع گرسنگي و دستيابي به كشاورزي پايدار با محيطي سالم تر ايجاد نموده است.
با اين وجود ورود بيوتكنولوژي در تحقيقات كشاورزي و توليد محصولات تراريخته، در بسياري از كشورها با چالش هايي از جنبه هاي اخلاقي، اجتماعي، فرهنگي، زيست محيطي، ايمني زيستي، تجاري و اعتقادي مواجه است.
حاميان اين فناوري، مهندسي ژنتيك و هسته اي را براي حل مشكل امنيت غذايي و سوء تغذيه در كشورهاي در حال توسعه ضروري دانسته و گاه مخالفان رابه دليل اخلال و بهره مندي از مزاياي اين فناوري به جنايت عليه بشريت متهم مي كنند. مخالفان اين فناوري هم ادعا مي كنند كه اين فناوري ها منجر به فجايع زيست محيطي، افزايش گرسنگي و فقر شده و شركت هاي بيوتكنولوژيك، كشاورزي سنتي و ذخاير غذايي جهان را در اختيار خواهند گرفت. بديهي است زماني كه يك فناوري جديد بتواند مشكلي از مشكلات بشر راحل نموده و نسبت به ساير فناوري ها مشكل خاصي ايجاد ننمايد، بهره گيري از آن اخلاقي خواهد بود.
لازم است ابعاد فرهنگي كشاورزي زيستي كه بهره برداري بهينه از منابع و حفاظت محيط زيست و توليد غذاي سالم است، در جامعه گسترش داده شود. اين مقاله بر آن است تا با نهادينه كردن چنين نظامهايي در كشور، ارزشهاي زيست محيطي را در كشور ارتقا دهد. تا فرهنگ توليد غذاي سالم با اتكا بر حفظ محيط زيست و بهره برداري از منابع در بوم نظامهاي كشاورزي كشور توسعه يابد.
چكيده لاتين :
Before introduction of new technologies and chemical fertilizers, Iranian farmers used to create diversity of plants and animals on the farm, apply organic fertilizers for plant nutrition, performing biological control on pests and diseases and eventually, prefer family or group work for marketing their products at local markets. Today, modern agriculture has a socio-biological basis. Problems of food insecurity, poverty, disease and hunger in many countries (especially in developing countries) have caused further development of research activities towards prevention of these threats. According to current reports, the world's population will reach to about 9 billion people by 2050. Based on reports released by international Food and Agricultural Organization (FAO), the number of people with malnutrition is estimated over 842 million worldwide. About 800 million hunger people are now living in developing countries. Ecologically, expanding cultivation of agricultural produces in other developing societies is no longer possible. Therefore, the use of new technologies such as transgenic products would generate new hope for the hunger and achieving sustainable agriculture, and a healthy environment. However, when new transgenic biotechnology is adopted in agriculture by farmers and solved some problems in many countries, has also faced challenges e.g. social, cultural, ecological, biological, ethical, and commercial. Supporters of such technology have considered genetic engineering to solve problems of food insecurity and nutrition especially in developing countries and sometimes accusing their opponents as criminals in misusing the benefits of this technology against humanity. The opponents of this technology also claim that genetic engineering would impose environmental disasters, increase poverty and hunger and the biological companies which produce such products would endanger traditional agriculture and world food reserves. Obviously, when a new technology can solve the human problems, then exploitation of such
opportunity deems quite rational. Dimension of biological agriculture need to extend for optimal utilization of its results accompanied by protection of the environment and promotion of healthy food production. This article tends to institutionalize this technology in the country and its environmental values towards healthy food and environment with relying on the exploitation of bio-agricultural systems.
