بررسي اثر راهبردهاي ترويجي و عوامل روانشناختي - اقتصادي بر مشاركت اقتصادي زنان روستايي؛ مطالعه موردي شهرستان همدان

Investigating Impacts of extension strategies and Psychological–Economic Factors on Rural Women’s Economic Participation: A Case Study in Hamedan district

در تمامي جوامع، زنان روستايي به عنوان يك عامل مهم در نيل به اهداف توسعه روستايي مطرح بوده و در واقع نيمي از نيروي انساني مورد نياز توسعه روستايي مي باشند. در اين مطالعه به منظور بررسي اثر عوامل اقتصادي و اجتماعي بر مشاركت اقتصادي زنان روستايي، از الگوي كيفي لوجيت استفاده شده است. اطلاعات مورد نياز در شهرستان همدان براي سال 1388 به روش پيمايشي با استفاده از روش كوكران تعداد 256 نفر به روش انتساب متناسب طبقه اي انتخاب گرديد. همچنين براي اين منظور، اثر متغيرهايي چون اختلاف سني با همسر، ميزان تحصيلات، ميزان اعتماد به نفس، خود اثربخشي، احساس قدرت، نگرش جنسيتي، برنامه هاي ترويجي، ميزان درآمد و پس انداز بر ميزان مشاركت اقتصادي زنان روستايي تعيين شده است. در نهايت ميزان خالص اثر، ميزان كشش و اثر نهايي در هريك از متغيرها برآورد گرديد. به عبارت ديگر به كمك آماره ي برآوردي كشش، مشخص شد كه با افزايش يك درصدي در ميزان هر يك از متغيرهاي مورد بررسي، ميزان احتمال مشاركت زنان روستايي چند درصد تغيير خواهد كرد. همچنين با توجه آمارهي برآوردي اثر نهايي، مشخص گرديد كه با تغيير يك واحدي در هر يك از متغيرها، احتمال مشاركت چه ميزان تغيير خواهد كرد. در نهايت راهبردهاي ترويجي متناسب با نتايج مطالعه جهت بهبود وضعيت مشاركت زنان روستايي ارائه گرديد.

In all societies, rural women play important roles for achieving development goals and in fact, they constitute half of labor force in development path of rural area. In this study, Logit quality function was employed to investigate psychological–economic factors' impacts on economic participation of rural women. Needed data has been gathered using surveying method in 2009 with Cochran formula along with proportional stratified random sampling method. Also, variables including women’s level of education, husband level of education, self-confidence, amount of savings, self-efficiency, feeling of power, gender attitude, and access to extension services have positive and significant relationship with their economic participation. Access to extension services has most elasticity and equal to 0.401. That is, if this variable increases one percent, probability of improving economic participation increases by 0.401 percentages. Also, according to marginal effect, by increasing one hour in access to extension services, economic participation increases by 0.097 units. Other variables’ impacts are investigated accordingly. Finally, based on the results some extension strategies are provided for improvement of women’s economic participation.