طزاحي مدلي براي تيين رابطه بين سرمايه اجتماعي و پذيرش روش هاي كشاورزي پايدار

Designing a model for the adoption of sustainable agricultural practices

هدف اين مقاله طراحي مدلي براي پذيرش روش هاي كشاورزي پايدار براي كشاورزان استان مازندران بود. اين تحقيق از نوع توصيفي- همبستگي و علي - مقايسه اي ميباشد كه به روش پيمايشي انجام گرفته است. جامعه آماري اين تحقيق در حدود 30000 كشاورز ساكن در شهرستان هاي بابل، ساري و آمل بودند. كه از اين تعداد 396 نفر با استفاده از فرمول كوكران به عنوان نمونه آماري انتخاب شدند. با استفاده از روش نمونه گيري خوشه اي چند مرحله اي ، در نهايت 12 روستا به صورت كاملا تصادفي از ميان روستاهاي شهرستان هاي مورد مطالعه براي مطالعه انتخاب شدند. براي تعيين تعداد دقيق نمونه هاي هر روستا از روش نمونه گيري طبقه اي متناسب استفاده شد. پرسشنامه مهمترين ابزار گردآوري اطلاعات بود. يافته هاي اين تحقيق نشان دادند كه سطح سرمايه اجتماعي و ميزان پذيرش برنامه ها در بين اعضاي تعاوني توليد بسيار بالاتر از ميزان آن در بين غيراعضا بود. به طور كلي يافته هاي حاصل از تحليل مسير نشان داد كه سازماندهي كشاورزان در قالب تعاوني توليد، ميزان انسجام اجتماعي و اعتماد اجتماعي را در بين كشاورزان افزايش ميدهد و اين به نوبه خود ميزان مشاركت اجتماعي را در آنها افزايش مي دهد. و در نهايت، افزايش توان مشاركتي كشاورزان منجر به توانمند شدن آنها مي شود و پذيرش روشهاي كشاورزي پايدار را افزايش مي دهد.

The main purpose of this study was to Design a model for the adoption of sustainable agricultural practices. This was a descriptive-correlation and a causal-comparative survey study. The population of this study consisted of 30000 farmers and by a stratified proportional random sampling technique, 396 farmers were chosen as sample of the study. To measure variables, a self designed questionnaire was developed to gather needed data. The finding indicated that, there was a statistically significant difference between members and non-members in regards to components of social capitals and adoption of sustainable agricultural practices. The result of path analysis showed that organizing farmers in production cooperatives increases social capital level of them, and this alone can increase adoption of sustainable agricultural practices.