جايگاه سيستم اطلاعات جغرافيايي (GIS) در مديريت روستايي

لزوم توجه به نواحي روستايي بعنوان پايه و اساس توسعه زيربناهاي اقتصادي در جوامع در حال توسعه (نظير كشور ما) در سالهاي اخير بسيار نمايان شده است. ضرورت توسعه و مديريت شايسته در تخصيص امكانات و استفاده از پتانسيل ها و دانش بومي مناطق روستايي از اولويت هاي امور مديريتي كشور به شمار مي رود. امروزه برنامه ريزي بعنوان مؤثرترين ابزار مقابله با مشكلات پيچيده و ارائه راه حل هاي كليدي در مديريت بحران و امر تخصيص امكانات, مورد پذيرش قرار گرفته است. كه اين مستلزم شناخت همه جانبه و كامل از پهنه جغرافيايي مكان مورد بررسي از سويي و تجزيه و تحليل يكپارچه و همزمان تمامي عوامل مؤثر در آن مكان مي باشد. اين شناخت و تجزيه و تحليل نيازمند بكارگيري سيستمي است كه بتواند تمامي خصوصيات مكاني را در بانك اطلاعاتي ذخيره نموده و با توجه به نياز برنامه ريز، نمايش خاصي از آنها را در قالب نقشه و جداول اطلاعاتي ارائه نمايد. سيستم اطلاعات جغرافيايي (GIS) در جمع آوري، تجزيه و تحليل و نمايش بصري اطلاعات مورد نياز در امر برنامه ريزي، بعنوان يكي از كارآمدترين ابزار برنامه ريزي در چند دهه اخير در دنيا مطرح شده است. اين مقاله برآنست كه به نقش و جايگاه اين سيستم اطلاعاتي در امور مختلف مديريت روستايي و تأثيرات آن بر توسعه نواحي روستايي بپردازد..