بكارگيري روش جستجوي الگو در GIS به منظور تعيين سطح كشت بهينه محصولات كشاورزي

افزايش جمعيت باعث بالا رفتن مصرف آب قابل شرب شده است. به دليل محدود بودن منابع آب شيرين، مسئله مديريت اين مصرف به يكي ازمهمترين مسايل در ايران و اكثر كشورهاي جهان تبديل شده است. از آنجايي كه بخش كشاورزي بزرگترين مصرف كننده آب در ايران است، مديريت مصرف در اين بخش از اهميت بسياري برخوردار است. براي مديريت اين موضوع استفاده از GIS به عنوان ابزار مديريت اطلاعات مكاني اجتناب ناپذير است. از سوي ديگر استفاده از روشهاي نوين بهينه سازي در مديريت تخصيص آب ضروري به نظر مي رسد. در اين مقاله به نحوه استفاده از الگوريتم هاي مختلف روش جستجو الگو در GIS به منظور مديريت تخصيص آب در شبكه هاي ابياري پرداخته شده است. در اين راستا، ابتدا به نحوه مدل كردن يك شبكه آبياري و داده هاي مورد نياز آن پرداخته شده است. در ادامه براورد نياز زمين هاي كشاورزي و ديگر نيازهاي شبكه و همچنين مقدار آب تامين شده از آب هاي سطحي و زيرزميني مورد بحث قرار گرفته است. در نهايت نحوه استفاده از الگوريتم هاي روش جستجوي الگو در تعيين سطح كشت بهينه و نتايج به دست آمده بر اساس اولويت هاي تعيين شده از طرف كارشناسان مورد بررسي قرار گرفته است كه هدف آن، توزيع عادلانه آب موجود بين محصولات مختلف مي باشد.