مقايسه تاثير اعمال ميراگر تسليمي Tadas در سازه هاي فولادي كوتاه مرتبه دور و نزديك گسل

طراحي سازه هاي مقاوم در مقابل ارتعاشات لرزه اي يكي از دغدغه هاي اصلي مهندسان سازه به شمار مي رود .زيرا ايران با ساختار ويژه لرزه زمين ساخت، وجود گسل هاي فعال و لرزه خيزي زياد در زمره مناطق با خطر بالاي زلزله در جهان قرار دارد. كه شهرهاي مهم آن در معرض وقوع زلزله هاي شديد و به دليل توسعه ناسازگار با خطر زلزله، آسيب پذير و خطرپذير مي باشند. همچنين به دليل عدم امكان پيش بيني زمان وقوع و پيشگيري از زمين لرزه بايستي با تمهيدات و رويكرد منا سب جهت عملكرد منا سب سازه ها ، خطرپذيري حاصل از چنين حوادثي را كاهش داد.كنترل سازه ها يكي از روش هاي موثر مهندسي زلزله جهت كاهش پاسخ لرزه اي مي باشد. بدين معنا كه كه ويژگي هاي رفتار ديناميكي سازه به نحوي تنظيم شوند كه پاسخ سازه تحت اثر تحريكات خارجي از محدود مجاز خارج نشود. ، يكي از ابزارهاي كنترل رفتار سازه ميراكننده ها هستند كه دامنه حركت آن ها ، ميزان انرژي جذب شده توسط دمپر را افزايش داده و بدين طريق بتوانيم آسيب هاي ناشي از زلزله را كاهش دهيم. به عبارت ديگر بتوان با بروز جابه جايي كم در قاب انرژي بيشتري را جذب نمود. در اين مقاله يك مدل سازه اي دو طبقه شامل يك و سه دهانه طراحي و در نرم افزار Sap مدل سازي شده ا ست. و سپس همان سازه با درنظر گرفتن ميراگر TADAS در حوزه دور و نزديك از گسل مورد بررسي قرار گرفته است. نتايج ن شان مي دهد كه وجود اين نوع ميراگر پا سخ هاي سازه شامل دريفت و برش طبقات را به ميزان قابل قبولي كاهش مي دهد.