مطالعه آزمايشگاهي اتصال نيمه صلب پيشنهادي در سازه هاي بتني

در اين مقاله يك اتصال نيمه صلب بتني پيشنهاد شده و رفتار و عملكرد آن از طريق آزمايش و مطالعه تحليلي بررسي گرديده است . اتصال تير به ستون به وسيله عضو اتصالي پيچشي كه بين تري و ستون قرار مي گيرد، تامين مي شود . بدين ترتيب خمش انتهاي تري از طريق مكانيزم پيچشي به ستون انتقال پيدا مي كند. سختي پيچشي اتصال دهنده به تير اجازه مي دهد تا مقداري دوران انعطاف پذير نسبت به ستون داشته باشد. در اين مقاله رفتار اتصال تحت بارهاي رفت و برگشت به صورت آزمايشگاهي با استفاده از سه نمونه 1) نمونه شاهد 2) نمونه تقويت شده با دورپيچ CFRP و 3) نمونه تقويت شده با هسته فولادي بررسي شده اند. جهت بررسي رفتار لرزه اي نمونه ها، منحني هيسترزيس و پوش پاسخ لنگر-دوران، پارامتر سختي دوراني اتصال و ميزان جذب انرژي نمونه ها با يكديگر مقايسه شده اند. نتايج آزمايشات نشان مي دهد كه همه نمونه ها اغلب رفتار مشابهي تحت تغييرشكل هاي كوچك دارند. بدين ترتيب زماني كه تغييرشكل ها محدود است (مانند قابهاي مهارشده يا ساختمانهاي كوتاه مرتبه ) اتصال بدون تقويت مي تواند عملكرد قابل اطميناني داشته باشد. تحت تغييرشكل هاي پيچشي متوسط نمونه تقويت شده با هسته فولادي بهترين رفتار را به دليل ظرفيت پيچشي زياد عضو فولادي نشان مي دهد. در تغييرشكل هاي پيچشي زياد، نمونه تقويت شده با دورپيچ CFRP به دليل محصوريت زياد مقطع بتني كه از فروپاشي عضو بتني جلوگيري مي كند رفتار بهتري را از خود نشان مي دهد. به هرحال هر دو نمونه هاي تقويت شده رفتار هيسترزيس پايدار و شكل پذير تحت بار رفت و برگشت داشته و مي توانند به عنوان اتصالات نيمه صلب جاذب انرژي در نظر گرفته شوند.