معرفي و ارزيابي فرم بهينه در سيستم سازهاي دياگريد

پيشرفت در تكنولوژي ساخت و ساز نه تنها باعث به وجود آمدن سيستم هاي سازهاي مختلف مي شود، بلكه نياز به بررسي و مطالعه بيشتر، در خصوص انواع سازه ها را بيش از پيش ضروري ساخته است. سيستم سازه اي دياگريد يكي از سيستم هاي ساختماني ويژه براي استفاده در ساختمانهاي بلند مرتبه است كه در اين سازه به جاي انتقال بار توسط ستونها، بارهاي سازه توسط اعضاء شبكه اي مورب كه همزمان نقش تير و ستون دارند،به پي منتقل مي شود. محبوبيت اين سازه در ساختمان هاي بلند به دليل نيروهاي محوري موجود در عناصر قطري است كه عملكرد مناسبي در برابر بارهاي جانبي ايجاد مي كند. ساختمان مشهور سوييس ري در لندن، يك بناي 40 طبقه از سيستم سازهاي دياگريد است كه توسط نورمن فاستر طراحي شد. مطالعات انجام شده نشان مي دهد كه در ساختمان هاي بلند، استفاده از اين سيستم سازه اي مي تواند تا 50 درصد صرفه جويي در مصالح مصرفي ايجاد نمايد و اين موضوع كنار مهار مناسب تغيير شكل ها در اثر بارهاي جانبي مزاياي اصلي اين سيستم سازه اي، علاوه بر مزيت فرم زيباي ظاهري آن است. زاويه اعضاء مورب و جزييات خاص گره ها و فرم گوشه ها در اين سازه از جمله متغييرهايي است كه مي تواند بر طراحي بهينه اين سازه تاثير گذار باشد. در اين مقاله ضمن معرفي اجمالي سيستم سازه اي دياگريد ويژگيها، كاربرد و مزايا و معايب اين سيستم و چگونگي بهينه سازي طراحي آنها مورد تحليل و ارزيابي قرار گرفته است.