ارايه ايده فناورانه متناسب با اقليم و بوم گرايي براي اسكان پس از سانحه

نگراني دايمي مردم از سوانح و حجم بالاي سكونتگاه ها كه بايد در مدت زمان كوتاهي پس از سانحه احداث گردد ايجاب مي نمايد كه از نظام هاي ساختماني اي استفاده شود كه علاوه بر سرعت در احداث و عدم نياز به نيروي متخصص براي برپايي، به شرايط زماني و مكاني سانحه و همچنين ويژگي هاي مشترك سكونت گاه هاي دايم با مسكن موقت پاسخ مناسب بدهد. اين مقاله با استفاده از روش توصيفي تحليلي و با مرور شرايط و ويژگي هاي فن آوري هاي انتخابي براي اسكان موقت و توجه به رويكردهاي مرتبط با شرايط اقليمي، استفاده از منابع تجديدپذير، مصالح خاكي و صرفه جويي در هزينه هاي ساخت مسكن پس از سانحه ارايه شده و ديدگاه هايي را مطرح مي كند تا با بهره بردن از روش هايي كه حفظ شرايط زيست محيطي را هدف قرار مي دهد . فناوري هايي را كه داراي قابليت برپايي سريع و مجدد توسط مردم منطقه باشد به منظور احداث سكونتگاه پس از سانحه پيشنهاد مي دهد تا در سطح وسيع كارايي خود را در دوره موقت حفظ نمايد و همچنين با ساختاري كه توسط خود مردم و نشات گرفته از بوم، اقليم و فرهنگ آنهاست در دراز مدت مورد پذيرش و آسايش آنها باشد.