بررسي بزه قوادي، از طريق فضاي سايبري در حقوق كيفري ايران

قيادت سايبري به عنوان شيوه ي نوين قوادي در جامعه فراگيرشده است. قوادي همان دلالي زنان و مردان براي تلذذ غير به شرط تحقق زنا يا لواط مي باشد. هدف اين پژوهش بررسي بزه قوادي، از طريق فضاي سايبري در حقوق كيفري ايران است. روش استفاده شده موردي-تحليلي و در راستاي توسعه و بهبود هست. داده ها به شكل كتابخانه اي و فيش برداري جمع آوري شده است. نتايج اين پژوهش نشان مي دهد كه قوادي به عنوان يك جرم مادر جنسي در فضاي سايبر، قابل تحقق است و قانون جرايم رايانه اي و مجازات ايران، اشاره اي به قيادت سايبري نكرده اند. در قانون جرايم رايانه اي، كلياتي از جرايم منافي عفت و اخلاق، در مواد 14 و 15 بيان شده و در قانون مجازات نيز هدف مقنن بيشتر قوادي سنتي بوده تا شيوه هاي ارتكابي امروزه توسط مجرمان، از سويي شناخت خصوصيت ها و مصاديق جديد قوادي در فضاي مجازي باعث مي شود، ايرادات قانون جرايم رايانه اي در مواد تدوين شده و همين طور قانون مجازات ، در خصوص جرم قوادي بيشتر خودنمايي كند، كه چرا، مرتكبان جرايم جنسي در سطح فضاي مجازي از مجازات اندك قانون استفاده مي كنند و با حبس و جزاي نقدي كمي دوباره روي به اين جرايم مي آورند، درنتيجه به قانون گذار پيشنهادشده است كه با جرم انگاري قوادي در محيط مجازي و تعيين مجازاتي متناسب با دامنه ي وسيع اين بزه، قيادت سايبري را جرمي تشديد شده بداند و مجازات سايبري مناسب را به جزاي حدي قوادي افزوده كند.