بررسي آماري و نكويي برآزش تغييرات بارندگي نسبت به ميانگين در دشت بهار استان همدان

برآورد بارندگي در حوزه هاي آبخيز نيازمند بررسي دقيق روند تغييرات داده هاي درازمدت آن حوضه است. در اين راستا استفاده از داده هاي ثبت شده بارندگي و انتخاب بهترين توزيع هاي فراواني مورد توجه محققين قرار دارد. توزيع هاي آماري كه بيشتر مورداستفاده قرارگرفته اند شامل توزيع نرمال، لوگ نرمال، گاما، گامبل و پيرسون مي باشند. در اين پژوهش جهت بررسي تغييرات روند و پيش بيني مقادير بارندگي با احتمالات وقوع مشخص از نرم افزار Mathematica استفاده گرديد. با استفاده از آزمون هاي آماري نكوئي بر آزش، RMSE و d و E بهترين توزيع آماري برداده هاي بارندگي در دشت بهار استان همدان مشخص گرديد. نتايج نشان داد ميزان سازگاري توزيع فراواني نرمال با داده هاي ميانگين بارندگي پنج ايستگاه هواشناسي دشت بهار (صالح آباد، سد اكباتان، كوشك آباد، رسول آباد، مريانج) بيشتر از ساير توزيع هاي موردبررسي در اين مطالعه است. اين نتيجه بيانگر عدم تأثير معني دار تغييرات بارشبر روند بارندگي در اين دشت است.