بررسي اقتصادي سامانه هاي استحصال آب باران

كمبود منابع آب آشاميدني موجب گسترش سامانه هاي استحصال آب باران در بسياري از نقاط جهان شده است. به گونه اي كه در برخي از اين مناطق آب باران بخشي قابل توجه ي از مصارف غيرآشاميدني را تأمين مي كند. با اين وجود ملاحظات اقتصادي كاربرد سامانه هاي استحصال آب باران چندان روشن نيست. به همين دليل، در تحقيق حاضر مجموعاً نزديك به 150 سامانه سطوح آبگير باران در 17 كشور جهان مورد بررسي قرار گرفته است. بر اساس يافته هاي تحقيق مي توان نتيجه گرفت كه سامانه هاي جمع آوري آب باران منحصر به مناطق كم آب نبوده و تعداد قابل توجه ي از طرح هاي استحصال آب باران، با هدف كنترل زهكشي و جلوگيري از وقوع سيل، در كشورهاي پرباران به اجرا در آمده است. نتايج همچين دلالت بر آن دارد كه حداقل دوره بازگشت سرمايه سامانه هاي استحصال آب باران در كشورهاي مختلف بين 5 تا 31 سال متغير است. علاوه بر اين متوسط حداقل دوره بازگشت سرمايه سامانه هاي مذكور معادل 16 سال برآورد شده است. نتيجه بررسي ها دلالت بر آن دارد كه قيمت آب آشاميدني طول دوره بازگشت سرمايه سامانه هاي استحصال آب باران را به شدت تحت تأثير قرار مي دهد. افزايش قيمت آب آشاميدني، اختصاص يارانه دولتي و ارائه مشوق هاي مالي مي تواند جنبه هاي اقتصادي اين سامانه ها را به طور قابل ملاحظه اي بهبود بخشد.