استخراج و مقايسه انواع قواعد بهره برداري بهينه از مخزن با هدف برقابي (مطالعه موردي: مخزن كارون 4)

كمبود منابع آب در كشور باعث شده است كه استفاده بهينه از منابع آبي موجود، اهميت ويژه اي پيدا كند. از آنجا كه بهره برداري از منابع آب سطحي معمولا در قالب بهره برداري از مخزن انجام مي شود؛ بهره برداري بهينه از مخازن بخش مهمي از مديريت منابع آب را در بر مي گيرد. بنابراين استفاده از روش هاي بهينه سازي در اين زمينه، مفيد است. روش هاي بهينه سازي تكاملي از جمله روش هاي بهينه سازي در اين زمينه مي باشند كه عملكرد مناسب آنها بسيار گزارش شده است. هدف از اين تحقيق بررسي عملكرد قواعد بهره برداري بهينه خطي و غيرخطي از مخزن كارون 4 با هدف برقابي با دو رويكرد وابسته به پيش بيني و مستقل از پيش بيني جريان است. بدين منظور بهره برداري از مخزن كارون 4 براي يك دوره 5 ساله مربوط به سال هاي آبي 76-75 تا 79-80 با استفاده از الگوريتم ژنتيك (GA) مورد بررسي قرار گرفت. نتايج نشان داد قواعد غيرخطي نسبت به خطي عملكرد بهتري را داشته اند، همچنين از بين دو رويكرد وابسته به پيش بيني و مستقل از پيش بيني، رويكرد وابسته به پيش بيني با كمي برتري نسبت به رويكرد مستقل از پيش بيني بهترين عملكرد را داشته است.