تحليل پارامترهاي عوامل اجتماعي در ايجاد نقاط آبگرفتگي مناطق 22 گانه شهرداري تهران

شهر تهران در بعضي از فصول سال داراي بارندگي هاي شديدي است كه مي تواند در بعضي از مناطق باعث آبگرفتگي هاي شديدي شود. دلايل اين آبگرفتگي مي تواند جمعيت زياد، وسايل نقليه، زباله هاي رها شده در سطح شهر و شيب نادرست معابر باشد. اين تحقيق عوامل اجتماعي را بر روي ميزان دورريزي مورد تحليل و بررسي قرار داده است، عوامل اجتماعي كه شامل جمعيت، تحصيلات، وضعيت مسكن، وضعيت اشتغال، وضعيت تأهل شهروندان تهراني و جمعيت مهاجر به شهر تهران است، طبق آخرين سرشماري سازمان آمار در سال 1390 مي باشد و از طرف ديگر مشخصات حوضه هاي آبريز مانند تعداد حوضه هاي اصلي، تعداد نقاط آبگرفتگي و دبي هاي 5 ساله از دو طريق سامانه 137 و مشاوران همكار حوزه معاونت فني و عمراني اخذ گرديد و به بررسي تغييرات تعداد نقاط آبگرفتگي با تأثير تغييرات عوامل اجتماعي پرداخته شد. در بررسي هاي انجام شده مشخص گرديد: جنسيت، وضعيت مسكن و تأهل و بيكاري شهروندان تهراني در آبگرفتگي بي تأثير ولي با افزايش جمعيت باسواد، محصل، جمعيت شاغل در زمينه آب و فاضلاب و افزايش نخاله هاي ساختماني تعداد نقاط آبگرفتگي بيشتر مي شود. لازم است با آموزش هايي در راستاي كاهش دورريزي سطح شهر تهران براي قشرهاي باسواد، محصل، شاغلين در زمينه آب و فاضلاب و پيمانكاران پروژه هاي عمراني هدف گذاري شود.