روشي نوبن در پيش بيني قابليت ديد جهت اتومانسيون طراحي شبكه هاي فتوگرامتري برد كوتاه

هدف از اين مقاله ارائه روشي نوين براي بهبود دقت يك شبكه فتوگرامتري برد كوتاه اوليه از طريق اضافه كردن تعدادي تصوير به شبكه ميباشد. اين تصاوير توسط دوربيني كه موقعيت و وضعيت آن بطور اتوماتيك بر مبناي مدلسازي قيود ديد و تحليل معيارهاي دقت تعيين ميشود اخذ ميگردد. اگرچه موضوع تحليل دقت امري حل شده است اما مساله پيش بيني قابليت ديد تارگتها بدون استفاده از مدل CAD شئ و محيط اطراف آن امري بسيار پيچيده بوده كه مانع جدي در اتوماسيون طراحي شبكه هاي فتوگرامتري برد كوتاه ميباشد. ايده اصلي اين مقاله كه در راستاي تز دكتري نگارنده طراحي و پياده سازي شده است، استفاده از اطلاعات قابليت ديد موجود در شبكه فتوگرامتري برد كوتاه اوليه و تشكيل يك مدل پيش بيني قابليت ديد بوده است. بعد از مروري كوتاه بر قيود ديد در طراحي شبكه مفهوم پيش بيني نايقيني قابليت ديد و كرات نايقيني قابليت ديد تشريح ميشود. به اين ترتيب ميتوان پيش بيني نمود كه براي هر ايستگاه دوربين پيشنهادي در طراحي شبكه، اولا كداميك از نقاط شئ اي ديده نمي شوند و ثانيا بقيه نقاط با چه درجه نايقيني ديده ميشوند. در انتها مدل پيش بيني قابليت ديد براي يك شبكه فتوگرامتري برد كوتاه واقعي تست و بررسي مي شود.