بررسي رابطه عوامل شخصي بر كارآفريني سازماني در صنايع كوچك و متوسط مطالعه ي موردي:شركت هاي كوچك و متوسط موجود در شهرك هاي صنعتي استان فارس

در دنياي امروز، توسعه و ترويج فرهنگ كارآفريني بيش از پيش ضروري به نظر مي رسد. در اين زمينه سازمان هاي مختلف دركشورهاي توسعه يافته به كارآفريني توجه خاصي مبذول نموده و زمينه هاي لازم براي كارآفريني سازماني را فراهم آورده اند. لذا توجه به اين مبحث در ابعاد و جنبه هاي مختلف آن براي كشور ما در حال حاضر لازم است. عوامل زيادي بر كارافريني سازماني موثرند، از جمله اين عوامل كه كمتر به آن پرداخته شده عوامل شخصي است. اين تحقيق به بررسي تاثير عوامل شخصي بر كارآفريني سازماني در شركت هاي كوچك و متوسط در اسان فارس مي پردازد. پژوهش حاضر از نظر هدف، تحقيق كاربردي است و از نظر شيوه گردآوري و تحليل اطلاعات نيز تحقيق توصيفي پيمايشي و همچنين روش تحليل فرضيه ها به روش همبستگي مي باشد. روش نمونه گيري در اين تحقيق، تصادفي ساده(SRS) بود و نمونه انتخابي با استفاده از فرمول كوكران 712 نفر انتخاب شد كه تعداد 033 پرسشنامه جهت گردآوري داده ها توزيع و 772 پرسشنامه قابل استفاده عودت داده شد. نتايج حاكي از رد فرضيه اصلي پژوهش كه همان وجود ارتباط بين عوامل شخصي و كارآفريني سازماني است، مي باشد و با اين حال در ميان عوامل پنجگانه شخصي فقط وجود رابطه معني دار بين تمايل به خلاقيت و كارآفريني سازماني و همچنين توفيق طلبي و كار آفريني سازماني تاييد شد.