بررسي مالكيت نهادي بر سياست تقسم سود سهام درشركت هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

بحث سياست تقسيم سود همواره به عنوان يكي از مهمترين مباحث مالي مطرح بوده است. شركت ها در خصوص توزيع سود نقدي خود به طور يكسان عمل ننموده و در اين راه سياست هاي متفاوتي اتخاذ مي نمايند. آن چه كه امروزه اهميت يافته است اين است كه چه شرايطي بايد در شركت وجود داشته باشد تا بتواند سود تقسيمي پرداخت كند ؛ يا به عبارت ديگر ، چه عواملي هستند كه بر پرداخت سود تقسيمي از طرف شركت اثر مي گذارند. در ايران بخش عمده اي از مالكيت شركت هاي پذيرفته شده دربورس اوراق بهادار تهران، در اختيار سهامداران نهادي است و از اين رو اين سهامداران ازحق رأي بالايي برخوردارند. از سوي ديگر از آنجايي كه سرمايه گذاري هاي انجام شده توسط آنها ، مبالغ قابل اوجهي را به خود اختصاص داده است، از اين رو اين سهامداران به طور طبيعي نگراني هايي نسبت به سرمايه گذاري هاي خود دارند و از انگيزه بالايي براي نظارت بر عملكرد شركت ها برخوردارند. بنابراين ممكن است سهامداران نهادي در راستاي افزايش ثروت خود در اتخاذ تصميم هاي شركت ها از جمله تصميم هاي مربوط به سود گزارش و توزيع شده آن ها اثر گذار باشند. هدف اصلي اين مطالعه، بررسي تأثير مالكيت نهادي بر سياست تقسيم سود شركت هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران مي باشد. در واقع، اين تحقيق در پي پاسخ به اين سؤال است كه آيا مالكيت نهادي مي تواند نقش مؤثري در سياست تقسيم سود شركت ها ايفا كند يا خير؛ در همين راستا چهار فرضيه تدوين شد. به همين منظور، داده هاي مربوط به شركت هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران براي دوره زماني 5831 تا 5835 جمع آوري شدند. در نهايت تجزيه و تحليل نهايي به كمك نرم افزار Eveiws 7 انجام شده است. نتايج پژوهش نشان مي دهد كه رابطه معنا داري بين سياست تقسيم سود و اهرم مالي ، اندازه شركت و ارزش بازار سهام وجود دارد. اما نتايج پژوهش براي مالكيت نهادي بر سياست تقسيم سود معنادار نبوده است