نگاهي بر گردشگري پزشكي در ايران

گردشگري پزشكي به مسافرت افراد براي دريافت خدمات سلامت در كشورهاي ديگر در قالب گردشگر اطلاق مي شود اين نوع ازگردشگري به يك صنعت چند ميليارد دلاري در عرصه جهاني تبديل شده است . ايران در اي صنعت از قابليت هاي زيادي برخوردار است .از آن جايي كه بخش هاي اقتصادي مثل زنجير به هم متصل بوده و حركت و رونق در يك بخش، بخش هاي ديگر را نيز به حركت و توسعه وادار مي نمايد لذا گردشگري و به تبع آن نيز به عنوان فعاليتي فرابخشي، آثار مستقيم و غيرمستقيمي در اقتصاد كشورها خواهد گذاشت افزايش درآمد و كاهش فقر از مهمتري عوامل توسعه ي اقتصادي هر كشور محسوب صنعت گردشگري پزشكي مي تواند تاثير مهمي بر افزايش اشتغال،و درامد زايي كشورها داشته باشد. اين پژوهش با هدف ترسيم وضعيت موجود گردشگري پزشكي در ايران انجام شده و پژوهش حاضر از نو مطالعات تحليلي راهبردي ميباشد .اين پژوهش در 6 مرحله انجام شده است، كه در آن از مطالعات كتابخانه اي، تحليل وضعيت موجود و تحليل كيفي سود برده شده است .داده هاي اي پژوهش از طريق مراجعه به بانك اطلاعاتي معتبر ، مراجعه به مستندات موجود در سازمان هاي متولي جمع اوري گرديده است ابزار مورد استفاده براي تحليل اي داده ها روش تحليلي SWOT ميباشد يافته هاي تحقيق نشان مي دهد كه ايران در زمينه زير ساخته اي بهداشتي و درماني،حمايت هاي كارامد دولت ، داشت برنامه مدون توسعه گردشگري پزشكي، مشاركت و هماهنگي بي بخش هاي كلان و عملياتي و داشت مراكز خدماتي معتبر با چالش هايي روبروست. نتيجه اينكه اگر ايران قصد دارد در بازار گردشگري پزشكي سهم مهمي را در اختيار داشته باشد بايد در جهت رفع چالش هاي فوق الذكر اقدامات مناسبي را انجام دهد