بررسي اثربخشي استراتژيهاي بازاريابي رابطه مند در بانك صادرات ايران (مطالعه موردي شعب شهر تهران)

طي دو دهه گذشته بازاريابي رابطه مند يكي از حوزه هاي مطرح براي انجام تحقيقات درزمينه بازاريابي بوده و در عمل نيز به عنوان هسته اصلي استراتزي هاي بازاريابي نقش ايفا كرده است. هدف مقاله حاضر بررسي ارزيابي اثربخشي بازاريابي رابطه مند در بانك صادرات ايران در شعب شهر تهران كه ابتدا تاثير استراتژي هاي بازاريابي رابطه مند بر كيفت رابطه و سپس تاثير كيفيت رابطه بر پيامدهاي بازاريابي رابطه مند را در شعب ممتاز شهر تهران مورد بررسي قرار گرفت.مشتريان بانك صادرات شهر تهران بعنوان جامعه آماري انتخاب شدند و تعداد 376 پرسشنامه بين مشتريان شعب ممتاز توزيع گرديدو با تكميل پرسشنامه، در تحقيق مشاركت نمودند.تحقيق حاضر از لحاظ هدف تحقيق كاربردي است و براي گردآوري داده هاي مورد نياز از روش پيمايشي و نيز روش نمونه گيري تصادفي ساده استفاده شده و نيز با استفاده از روش آلفاي كرونباخ از پايايي لازم برخوردار است مدل حاضر شامل هفت فرضيه مي باشد كه با استفاده از تكنيك مدل سازي معادلات ساختاري مورد بررسي و آزمون قرار گرفته است و يافته ها نشان داد كه توسعه ارتباطات، سرمايه گذاري در رابطه و مديريت تعارض بر ارتقائ كيفيت رابطه بين بانك و مشتري تاثير گذار مي باشد. ولي توسعه شايستگي كاركنان تاثيري بر كيفيت رابطه ندارد. همچنين نتايج نشان داد كه كيفيت رابطه بين بانك و مشتري بر وفاداري، تبليغات دهان به دهان و سهم مشتري تاثير مثبتي دارد