بررسي اثرات هزينه هاي بهداشت و درمان بخش خصوصي و دولتي بر وضعيت سلامت در كشورهاي منتخب، با رويكرد داده هاي تابلويي

مخارج بهداشت و درمان طي سال هاي اخير در مناطق در حال توسعه ي جهان كه معمولاً داراي سطوح متوسط و پايين توسعه ي انساني ميباشند در سطح پاييني بوده است. اغلب اين كشورها، به منظور تأمين مخارج بهداشت و درمان خود بر كمك هاي مالي و وام هاي خارجي تكيه دارند، در عوض در كشورهاي توسعه يافته و آن دسته از كشورهايي كه داراي سطح بالاي توسعه ي انساني ميباشند اين مخارج در سطح بالايي قرار دارد. اين تحقيق به دنبال بررسي اثر هزينه هاي سلامت در دو بخش دولتي و خصوصي بر ميزان شاخص سلامت در كشورهايي با شاخص توسعه انساني متفاوت است. در اين راستا كشورها براساس تقسيم بندي شاخص توسعه انساني به سه گروه؛ كشورهايي با سطح توسعه انساني بالا، متوسط و پايين براي دورهي 1995 تا 2012 تقسيم شده اند. روش تخمين در اين تحقيق روش داده هاي تابلويي است. همچنين به منظور برآورد مدل، از روش GLS استفاده شده است. نتايج حاصل از برآورد مدل نشان مي دهد كه سه متغير توليد ناخالص داخلي سرانه، نسبت هزينه ي دولتي سلامت به توليد ناخالص داخلي و نسبت هزينه ي خصوصي به توليد ناخالص داخلي اثر منفي و معناداري بر نرخ مرگ و مير نوزادان كمتر از 7 سال به عنوان شاخص وضعيت سلامت دارند. همچنين افزايش اين هزينه ها به طور چشمگيري مي تواند شاخص سلامت در كشورهايي با سطوح توسعه ي انساني پايين را بهبود بخشد.