بررسي تطبيقي جنبه هاي كيفري شبيه سازي انسان در نظام هاي مطرح حقوقي

پژوهش حاضر با عنوان «بررسي تطبيقي جنبه هاي كيفري شبيه سازي انسان در نظام هاي مطرح حقوقي» با روش تحقيق از نوع كتابخانه اي به صورت توصيفي تحليلي و بر مبناي نظرات فقهي، قوانين و مقررات و دكترين حقوقي صورت گرفته است؛ ابتدا با اشاره به تعدادي از تحقيقات گذشته، مفهوم شبيه سازي انسان مورد بررسي قرار گرفته و برخي مصاديق آن بيان شده است. همچنين ضمن نگاهي اجمالي به اصل پديده شبيه سازي انسان، ديدگاه سه مكتب حقوقي مورد مطالعه در مورد شبيه سازي انسان بررسي نموده و نگراني هاي ناشي از شبيه سازي انسان در حوزه حقوق جزا را مورد مطالعه قرار داده است. اما در هر كدام از مكاتب حقوقي سه گانه اين الزامها متفاوت مي باشند زيرا از ديد مكتب حقوقي كامن لا، شبيه سازي انساني به دليل مغايرت با اخلاق حسنه و رويه توليدمثل طبيعي ميان انسانها، در مكتب حقوقي رومي - ژرمني، به دليل مغايرت با حقوق بشر و اومانيسم (انسان محوري) و در حقوق اسلامي، به دليل مغايرت با كرامت ذاتي و خدادادي انسان و همچنين دخالت در خلقت، جرم انگاري مي شود. همچنين پس از بررسي عملكرد جامعه جهاني و سياست جنايي برخي دول پيشرفته، ديدگاه غالب و كلي فقهاي اسلامي و پي آمدهاي سوء اخلاقي و مفاسد موجود در تجويز اين تكنولوژي را بررسي، كه ضرورت جرم انگاري آن در كشورمان همانند ساير كشورهاي جهان استنتاج ميشود.