بررسي بزه قوادي، از طريق فضاي سايبري در حقوق كيفري ايران

قيادت سايبري به عنوان شيوه ي نوين قوادي در جامعه فراگير شده است. قوادي همان دلالي زنان و مردان براي تلذذ غير به شرط تحقق زنا يا لواط مي باشد. هدف اين پژوهش بررسي بزه قوادي، از طريق فضاي سايبري در حقوق كيفري ايران است. روش استفاده شده موردي تحليلي و در راستاي توسعه و بهبود هست. داده ها به شكل كتابخانه اي و فيش برداري جمع آوري شده است. نتايج اين پژوهش نشان مي دهد كه قوادي به عنوان يك جرم مادر جنسي در فضاي سايبر، قابل تحقق است و قانون جرائم رايانه اي و مجازات ايران، اشاره اي به قيادت سايبري نكرده اند. در قانون جرائم رايانه اي، كلياتي از جرائم منافي عفت و اخلاق، در مواد 14 و 15 بيان شده و در قانون مجازات نيز هدف مقنن بيشتر قوادي سنتي بوده تا شيوه هاي ارتكابي امروزه توسط مجرمان، از سويي شناخت خصوصيتها و مصاديق جديد قوادي در فضاي مجازي باعث مي شود، ايرادات قانون جرائم رايانه اي در مواد تدوين شده و همين طور قانون مجازات، در خصوص جرم قوادي بيشتر خودنمايي كند، كه چرا، مرتكبان جرائم جنسي در سطح فضاي مجازي از مجازات اندك قانون استفاده مي كنند و با حبس و جزاي نقدي كمي دوباره روي به اين جرائم مي آورند، درنتيجه به قانون گذار پيشنهاد شده است كه با جرم انگاري قوادي در محيط مجازي و تعيين مجازاتي متناسب با دامنه ي وسيع اين بزه، قيادت سايبري را جرمي تشديد شده بداند و مجازات سايبري مناسب را به جزاي حدي قوادي افزوده كند.