بررسي استقلال شرط ارجاع به داوري در قراردادها تجاري

يكي از صور قرارداد داوري شرط داوري (Arbitration Clause ) است كه در قرار دادصلي بروز مي كند. لذا به نظر مي رسد از سويي با توجه به قاعده صلاحيت بر صلاحيت و از سوي ديگر مشكلات و نيازهاي تجاري، شايسته است كه اصلى اسفلال شرط داوري مورد پذيرش قرار گيرد. در نتيجه بذيرش استقلال شرط داوري، رسيدگي به بطلان قرار داد اصلي نيز در صلاحيت داور قرار دارد و تصميم داور به بطلان قرارداد اصلي به منزله بي اعتباري شرط داوري نيست. شايان توجه است كه صرف وجود قاعده صلاحيت بر صلاحيت جهت رسيدگي داور به بطلان قرارداد اصلي، كفايت ميكند. زيرا داور در صورت نبود اصل المستفلال شرط داوري و با وجود صرف قاعده صلاحيت بر صلاحيت تنها ميتواند بر صلاحيت خود رسيدگي نمايد. با اين تفاسير، پس از مطالعه تطبيقي نظام هاي حقوقي و پذيرش اصلي استقلال شرط داوري از سوي آنها بايد گفت، پذيرش اصلي استقلال شرط داوري در نظام حقوقي ايران ضروري است.