استفاده از آب سيلاب جهت بهبود خصوصيات كمي وكيفي خاك در آبرفت هاي دوران چهارم (مطالعه موردي- جاجرم)

تحقيقات انجام شده در مورد اثرات پخش سيلاب برخاك بر خلاف سابقه زياد استفاده از آن، نسبتاً كم مي باشد. پخش سيلاب و رسوب گذاري در سطح خاك با توجه به كيفيت و كميت املاح كه توسط سيل حمل مي شوند مي تواند موجب تغييراتي در خاك گردد. اين مطالعه به منظور پايش ادامه دار خصوصيات فيزيكي و شيميايي در خاك عرصه پخش سيلاب جاجرم در استان خراسان شمالي پس از پخش سيلاب و افزايش آگاهي ها در ادامه مطالعات گذشته صورت گرفت. به منظور پايش خصوصيات خاك عرصه از محل هاي يكسان (يك نوار از GPS پخش سيلاب نمونه برداري مركب از اعماق مختلف خاك به روش شبكه بندي با دستگاه ابتدا، يك نوار از وسط و يك نوار از انتهاي عرصه) وخاك شاهد انجام شد و ارزيابي شاخص هاي فيزيكي، شيميايي و بيولوژيكي لازم جهت پايش خصوصيات خاك در آزمايشگاه مركز تحقيقات كشاورزي و منابع طبيعي خراسان شمالي صورت گرفت. نتايج پخش سيلاب نشان داد عمق خاك، درصد اشباع خاك، نيتروژن، فسفر، پتاسيم، نسبت سديم قابل جذب در نوارها نسبت به خاك شاهد افزايش يافت. بافت خاك سطحي از ابتداي عرصه پخش سيلاب به انتها سبك تر و هدايت الكتريكي خاك روند افزايشي به سمت انتها نشان داد. مقايسه خاك عرصه با شاهد براي واكنش خاك، ظرفيت تبادل كاتيوني و مقدار آهك تغيير محسوسي نشان نداد. افزايش ميزان كربن آلي خاك و گچ پس از پخش سيلاب بسيار اندك بود. به طور كلي نتايج اين مطالعه حاكي از بهتر شدن وضعيت خاك شامل افزايش ميزان حاصلخيزي خاك، بهتر شدن بافت خاك در اثر رسوب گذاري و بهبود ظرفيت نگهداري رطوبت بود.