بررسي اثر آبياري تكميلي بر ارقام گلرنگ

آبياري تكميلي عملياتي با كارايي بالا جهت افزايش توليدات گياهي و درآمد كشاورزان در مناطق ديم است. اين تحقيق به منظور بررسي اثر آبياري تكميلي بر اجزاي عملكرد سه رقم گلرنگ در سال زراعي 90-1389 در ايستگاه تحقيقات ديم شيروان به صورت آزمايش كرتهاي خرد شده در قالب طرح پايه بلوكهاي كامل تصادفي با چهار تكرار اجرا شد. فاكتور ها شامل آبياري در چهار سطح شامل: بدون آبياري، آبياري در مرحله روزت، آبياري در مرحله گلدهي، آبياري در مرحله دانه بندي و آبياري در دو مرحله گلدهي و دانه بندي به عنوان عامل اصلي و سه رقم گلرنگ شامل : ارقام فرامان، سينا و سيرين به عنوان عامل فرعي بودند. نتايج تجزيه و تحليل رشد نشان داد كه اثر آبياري تكميلي در شاخص برداشت، عملكرد و اجزاي عملكرد پر روي تعداد دانه در غوزه اصلي، تعداد دانه در غوزه فرعي، وزن هزار دانه و عملكرد دانه تاثير معني داري داشت. بيشترين بيوماس در رقم فرامان به ميزان 69/ 1 كيلو گرم بر متر مربع مشاهده شد. رقم فرامان داراي ارتفاع بيشتري بود، و توانست بيوماس بيشتري نسبت به دو رقم ديگر توليد كند. اثر آبياري تكميلي بر صفات CGR ، RGR و وزن خشك معني دار نبود. مقايسه ميانگين اثرات اصلي نشان داد كه آبياري به ميزان 640 ليتر براي هر پلات اصلي در مرحله گلدهي نسبت به ساير تيمارها برتري داشت و بيشترين عملكرد در تيمار آبياري در مرحله گلدهي در رقم فرامان به ميزان 423/43 كيلوگرم در هكتار بدست آمد. همچنين حداكثر شاخص برداشت به ميزان 74/ 27 درصد براي رقم فرامان در آبياري مرحله گلدهي مشاهده شد.