بررسي پتانسيل توليد رواناب در حوزه هاي آبخيز كوچك (مطالعه موردي: حوزه آبخيز سنگانه كلات)

تعيين آستانه شروع رواناب از آنجا كه به برآوردهاي دقيق تر سيل طراحي و تخيمن پتانسيل توليد رواناب كمك مي كند و در استفاده بهينه و مديريت نزولات نقش دارد، حايز اهميت است. در اين تحقيق وقايع بارش و رواناب طي سال هاي آبي 1387 تا 1390 در حوزه آبخيز سنگانه كلات مورد اندازه گيري قرار گرفت. بارش توسط يك دستگاه باران نگار و رواناب با استفاده از تعداد پنج دستگاه ليمنوگراف كه چهار مورد از آنها در خروجي زير حوزه ها و يك مورد در خروجي حوزه اصلي نصب شده است، ثبت گرديد. از مجموع 128 واقعه ثبت شده 8 واقعه منجر به جاري شدن رواناب گرديد. با توجه به تعريف آستانه شروع رواناب ( مقداري از بارش كه خاك سطحي را به مرحله اي از رطوبت مي رساند كه بعد از آن رواناب جاري مي شود) مشخص گرديد كه كمترين مقدار آستانه شروع رواناب در زير حوزه ها 2/2 ميلي متر مي باشد. از اين رو بررسي تك واقعه هاي بارندگي از اهميت زيادي برخوردار است و در نظر گرفتن حدود 1 ميليمتر و در حوزه اصلي بارندگي تجمعي ماهانه و سالانه و ضريبي از آن به عنوان رواناب مي تواند خطاي زيادي را بهمراه داشته باشد. بررسي حجم رواناب جاري شده در مدت اجراي طرح نشان مي دهد كه با توجه به عوامل فيزيوگرافي، خاك و پوشش گياهي زير حوزه ها، پتانسيل توليد رواناب در آنها متفاوت مي باشد. بر اساس بررسي هاي انجام شده، با توجه به مساحت زير حوزه ها، پتانسيل توليد رواناب در زير حوزه هاي 1 A تا 4 A و S به ترتيب برابر 116، 11، 26، 28، 25 متر مكعب در هكتار در سال مي باشد.