لزوم ايجادسطح عايق براي جمع آوري آب باران در نواحي نيمه خشك

ارتفاعات شيركوه بخش عمده منابع آبي شهرستانهاي يزد،تفت و مهريز را تامين مي نمايد ميانگين بارندگي حاشيه شيركوه حدود 200 ميليمتر مي باشد. اغلب بارش در فصول پاييز،زمستان و نيمه اول بهار اتفاق مي افتد پراكنش بارندگي نامناسب و در مواقعي نيمي از بارندگي در يك نوبت مي بارد. بهره گيري از بارش و رواناب سطحي با هدف جلوگيري از ايجاد سيلابهاي مخرب از اهداف عمده اين تحقيق است. تغيير كاربري اراضي منطقه به عرصه هاي مشجر با گياهان مثمري چون بادام، زرشك علاوه بر اشتغال زايي مي تواند فشار بر مراتع منطقه را كاهش دهد. به همين منظور با استفاده از سامانه هاي سطوح آبگير و بهينه كردن چاله غرس نهال با هدف افزايش ميزان رطوبت خاك، مبادرت به استفاده ازنايلون براي افزايش رواناب وتمركز آب در چاله گرديد. در اين مرحله ازموادي چون كود دامي پوسيده و كاه وكلش و يك فيلتر سنگريزه اي، به منظور افزايش نفوذ آب و ماندگاري بيشتر رطوبت در خاك استفاده شد. در مرحله بعد به منظور بررسي تاثير عوامل ياد شده در افزايش رطوبت خاك اقدام به غرس نهال بادام ،سنجد وزرشك و ثبت همزمان داده هاي رويش گياه و رطوبت خاك گرديد. از طرف ديگر ايجاد پوشش گياهي دائمي و داراي بازدهي اقتصادي از راههاي كنترل فرسايش در دشتهاي دامنه اي به روش مشاركت مردمي است به همين منظور ايجاد سامانه هاي سطوح آبگير باران همراه با افزايش ضريب رواناب سطحي خصوصا در بارش هاي حداقل روزانه لازم مي باشد.با توجه به نياز كشور بخصوص استان يزد به استفاده از روش هاي مناسب ايجاد سامانه جمع آوري آب باران با هدف تامين آب و توسعه باغات مثمر در اراضي شيبدار اين طرح تحقيقاتي در تنگ چنار يزد اجرا گرديد. سطوح آبگير با تيمارهاي عايق،نيمه عايق و طبيعي در 4 تكرار بر روي سطح شيبدار ايجاد و ميزان بارش روزانه و عمق رواناب اندازه گيري شد.تجزيه واريانس و مقايسه ميانگين ها نشان ميدهد كه تيمارها داراي تفاوت آماري معني دار در سطح يك درصد خطا مي باشند.