مطالعه فرآيند شناور سازي ذرات در بستر سيال در محيط آزمايشگاهي

بسترهاي سيال، دستگاه هاي نسبتا جديدي در زمينه صنعتي مي باشند. اين سيستم ها كاربردها و فوايد بسياري در زندگي روزمره ما و صنعت دارند، اما علي رغم اين كاربردهاي گسترده اطلاعات كمي در مورد روش هاي مختلف استفاده، عوامل موثر و انواع دستگاه هايي كه در اين زمينه مورد استفاده قرار مي گيرند، وجود دارد. يكي از اين روش ها كه نسبت به سايرين مزاياي فراواني دارد و ذرات را به طور يكنواخت تحت تاثير قرار مي دهد، پوشش دهي بستر سيال است. متغيرهاي زيادي در فرآيند پوشش دهي تاثير گذار مي باشد، كه از طريق آزمايش ها يا مدلسازي شرايط عملياتي قابل تعيين مي باشند. در اين تحقيق روش هاي مختلف ايجاد سياليت و شاخص هيدروديناميكي بستر و ساير متغيرهاي موثر در بسترهاي شناور و همچنين عوامل عملياتي در اين فرآيند نظير دما، جريان هواي ورودي و جنبه عملي و كاربردي آن، روي پوشش چند ماده پودري شكل بررسي خواهد شد. نتايج اين مطالعه نشان مي دهد، ارتفاع شناوري ذرات به شكل، ميزان كرويت ذره و دانسيته آن بستگي دارد و با افزايش دبي هواي شناورسازي، ارتفاع شناوري ذرات بيشتر مي شود و اين افزايش تا حالت انبساط نهايي بستر، ادامه دارد.