امكان سنجي، طراحي راهكاري جهت جداسازي (بازفرآوري) عناصر سنگين از سوخت هسته اي مصرف شده با بهره گيري از باكتري ها

هدف از اين مقاله بيان و ارائه راهكاري نوآورانه است كه ما را قادر مي سازد با بهره گيري از ميكروارگانيسم ها به بازفرآوري عناصر اورانيم و پلوتونيم از سوخت هسته اي مصرف شده نيروگاههاي هسته اي بپردازيم .تا به اكنون غالب تحقيقات صورت گرفته در زمينه زي پاكسازي محيطهاي آلوده هسته اي با استفاده از باكتريها بوده است اما در اين تحقيق با طراحي يك پروسه پيوسته اين قابليت فراهم مي گردد كه با استفاده از باكتري هاي تيوباسيلوس فروكسيدانس، 48-Deincocus Radiodurant Pseudomonas MGF و 9- Micro Bacterium | Flavescens JG بتوان به جداسازي عناصر اورانيوم و پلوتونيوم از پسماند سوخت نيروگاه هاي هسته اي پرداخت. نظر به اينكه سوختهاي هسته اي مصرف شده از راديواكتيويته بالايي برخوردار بوده و براي انجام فرايندهاي مرسوم بازفرآوري ميبايست به مدت طولاني سوخت را در شرايط استراحت قرار داد، لذا بهره گيري از اين روش نوآورانه و استفاده از باكتري هاي مقاوم در برابر تشعشعي همچون Deincocus Radiodurant مي تواند در زمان و هزينه كمتر ما را به اين مهم نايل سازد. در انتها لازم به ذكر است كه در اين تحقيق بمنظور رعايت برخي محدوديات و قوانين در منع انجام آزمايشات باز فراوري، صرفا از ديد مهندسي هسته اي به طراحي نوآورانه و پارامتريك پروسه اي زيستي پرداخته شده كه بتوان با ياري جستن از آن فرايند بازفرآوري را با راندمان بالا انجام داد.