يك روش نسبي فازي آگاه از انرژي براي دسته بندي نامساوي در شبكه هاي سنسور بيسيم و كاربرد نظامي آنها

به منظور جمع آوري مؤثر اطلاعات در چارچوب مصرف انرژي، شبكه هاي حسگر بي سيم (WSNs) به چندين خوشه تقسيم ميشوند. در WSNs خوشه اي، هر گره سنسور، داده هاي جمع آوري شده ي خود را به سرگروهي كه به آن تعلق دارد مي فرستد. سرگروه ها مسئول متراكم ساختن داده هاي جمع آوري شده و ارسال آن به پايگاه از طريق ساير سرگروه ها در شبكه مي باشند. اين مورد منجر به يك موقعيت شناخته شده بعنوان مشكل كانون بحران ميشود كه در آن سرگروه هاي نزديك به پايگاه به علت ترافيك سنگين موجود زودتر از بين مي روند. براي حل اين مشكل، الگوريتم هاي دسته بندي نامساوي خوشه هايي را با اندازه هاي متفاوت توليد مي كنند. در WSNs كه با دسته بندي نامساوي گروه بندي مي شوند، خوشه هاي نزديك به پايگاه اندازه كوچكتري نسبت به خوشه هاي دور از پايگاه دارند. در اين مقاله يك الگوريتم دسته بندي نامساوي فازي آگاه از انرژي (EAUCF) كه مشكل كانون بحران را عنوان مي كند معرفي مي شود. هدف EAUCF، كاهش كار خوشه اي دروني از سر گروه هايي مي باشد كه نزديك به پايگاه بوده يا انرژي باتري باقيمانده كمي دارند. روش منطق فازي با چند الگوريتم دسته بندي معروف به نام دسته بندي سلسله مراتبي تطبيقي با انرژي كم، مكانيزم انتخاب سرگروه با استفاده از منطق فازي و دسته بندي نامساوي بازده انرژي مورد مقايسه قرار مي گيرد. نتايج تجربي نشان مي دهند كه EAUCF بهتر از ساير الگوريتم ها در مورد اولين گره، نيمي از گره هاي زنده و شاخص هاي بازده انرژي در تمام سناريوها عمل مي كند. بنابراين، EAUCF يك الگوريتم دسته بندي پايدار و با بازده انرژي مي باشد كه ميتواند در هر برنامه WSN به كار گرفته شود.