روش جديد كاهش گشتاور دندانه در موتورهاي مغناطيس دائم با آهنرباي سطحي

استفاده از آهن رباي دائم در ساختار موتورهاي الكتريكي علاوه بر ساده تر شدن طراحي و ساخت، با كاهش تلفات منجر به افزايش بازدهي نيز ميشود. با اين وجود استفاده از آهنرباهاي دائم بدون اشكال نبوده و مسائل جانبي خود را به همراه خواهد داشت. نوسان گشتاور بالا كه به طور عمده ناشي از حضور آهنرباي دائم در ساختار موتور است، از جمله معايب كاربرد آهنرباي دائم ميباشد. اين گشتاور نوساني اضافي كه در اغلب مقالات و مراج با نا گشتاور دندان هاي شناخته ميشود، ناشي از برهم كنش بين دندانه هاي استاتور و آهنرباها بوده و به صورت نوساني با فركانس بالا خود را نشان ميدهد . به منظور كاهش گشتاور دندانه اي در موتورهاي مغناطيس دائم روش هاي گوناگوني ارائه شده است؛ مورب سازي شيارهاي استاتور، استفاده از كمان قطب مناسب، به كارگيري شيارهاي اضافي در ساختار دندانه ها و كنترل تغذيه تنها نمونه هايي از انواع روش هاست كه در ساليان اخير معرفي شدهاند. در تمامي اين روش ها كاهش حداكثري نوسان گشتاور به عنوان هدف اصلي مدنظر قرار گرفته است، در اين مقاله يك روش جديد براي كاهش گشتاور دندانه موتورهاي مغناطيس دائم با آهنرباي سطحي با ايجاد بريدگي هايي روي سطح آهنربا معرفي شده است. و جهت بهينه سازي مقادير گشتاور دندانه اي از روش تاگوچي و روش الگوريتم ژنتيك به كمك ابزار محاسباتي اجزاي محدود استفاده شده است. براي اعتبارسنجي روش هاي پيشنهادي، مطالعه موردي روي تغيير نوع شكل دهي آهنربا در هر دو روش انجا گرديده است. و در نهايت، با استناد به نتايج به دست آمده از شبيه سازي ها و مقايسه بين روش تاگوچي و الگوريتم ژنتيك ملاحظه ميشود كه روش تاگوچي تأثير بيشتري در كاهش گشتاور دندانه نسبت به روش الگوريتم ژنتيك داشته است.