مدلسازي مقايسه اي بارهاي كاري پويا به دو روش توصيفي و مولد: مورد مطالعاتي موتور جستجوي AOL

يك باركاري پويا نيازمند يك مدلسازي و ارزيابي عملياتي است تا بتواند تركيبي از آيتم هاي باركاري را تغيير دهد. مدل سازي باركاري درواقع تلاش در جهت دستيابي به يك مدل ساده و كلي است كه مي توان از آن در جهت ايجاد بارهاي كاري مصنوعي با اندكي تغييرات اما به شكل كنترل شده استفاده كرد. هدف اصلي، دستيابي به قابليت ايجاد بارهاي كاري است كه بتوان از آنها در مطالعات ارزيابي عملياتي استفاده كرد. فرض بر آن است كه باركاري مصنوعي شبيه به باركاري باشد كه در عمل بر روي سيستم هاي واقعي اتفاق مي افتد. هدف از انجام اين پژوهش، دستيابي به روشي جديد و كارآمد جهت مديريت باركاري از طريق مدلسازي رفتار دادههاي مربوط به آن است. براي اين منظور، ابتدا مطالعاتي برروي مباحث نظري مسئله مديريت باركاري صورت گرفت و پس از آن، دو روش مدلسازي توصيفي مبتني بر توزيع هاي آماري و مدلسازي مولد مبتني بر روش هاي هوشمند مطرح گرديد و مورد بررسي واقع شد. نتايج اين تحقيق نشان داده كه روش هاي مدلسازي مولد مبتني بر داده كاوي عملكرد به مراتب بهتري نسبت به روش مدلسازي توصيفي دارند و برمبناي معيار دقت، الگوريتم درخت تصميم دقيق ترين روش براي پيشبيني رفتار داده هاي باركاري محسوب ميشود.